Yine sabah olmuştu . Hep olurdu zaten. Büyük bir süpriz değil ..
Yaşamak, her sıkıntıya değiyor. Üstelik sıkıntıların içinden, süpriz yumurtası gibi öyle ödüller çıkıyor ki!
Bazen insan bi süpriz yapıp ölmek istiyor sonra bi bakıyor o kadar yanlız ki süpriz yapacağı insan yok :)
"İnsana dokunan genellikle hep küçük şeylerdir, özellikle de bir süpriz, bir hediye son derece sıradan ve hoşlandığı bir şey."
Süpriz son
Çünkü ümitsizlik ile kendime soruyordum: Benim gibi bir adam bu toplumda birşey yapabilir mi? Sahip olduğum fikir tarzı ile hangi kimselerle, hangi grupla, hangi zümre ve tiple iş yapabilirim? Benim gibi aykırı biri, bir uygunluk kurabilir mi?
Soruyordum; ümitsizdim, ama şimdi çok ümitliyim. Öyle ki bütün hayatım boyunca bu kadar mutmain ve ümitvar olmamıştım. Bunun sebebi aydınların dersime ve kitaplarıma yönelmeleri değildir. Benim için büyük bir iftihar ve ümit ışığı belki işitmiş olduğum ve işitiyor olduğum küfürlerdir.
