Ən sevdiklərimdən, Mədinə Gülgün.
Deyirdin baharda görüşərik biz,
Bahar gəldi, getdi, sən gəlməz oldun.
Daşlaramı dəydi sındı əhdimiz,
Aylar gəldi, getdi sən gəlməz oldun.
Dedin, durnalarla gələrəm mən də,
Durnalar qayıtdı sən gəlməz oldun.
Saraldı yarpaqlar çöldə, çəməndə,
Payız fəsli çatdı sən gəlməz oldun.
Deyirdin qapına qonaram quş tək,
Quşlar cəh-cəh vurdu,sən gəlməz
Duyduğu ateşi tarif edebilenin yeterince yanmadığı bu dünyada Bir kuş un ayağına taş bağlayıp,
"haydi uç" der gibiydi hayat...
Kanat var, yük Ağır. Hasılı şair sabit’in asırlar önce söylediği gibi “burası harabe sultanım, burada kalamam ama böyle kırık da gitmeyeyim. Şu yıkık gönlümü sen yapsan..Sonra ben yıkılsam gitsem.”
“Biz Hayatı Türkülerden Öğrendik”
Anadolu insanının iç dünyasını ve hayat bilgisini türkülerden öğrenmek lâzım. Her türkü de Anadolu insanının hikâyesi, yâni acısı, ağıtı, hüznü, gurbeti, sevdası, yoksulluğu var.
Umutsuz aşkların, gurbet sızılarının, dinmeyen hasretlerin hikâyeleri anlatılır.
“Şu mübarek günde küsmek olur mu / Uzat ellerini bayramlaşalım / Tanrı selâmını kesmek
Bir gökyüzü bir kuş biraz çiçek biraz kelebek
Yaslan göğsüme sevdiğim...
Benim gönlüm gök gibidir...
açık deniz gibidir...
Pas tutmaz benim içim,
yeryüzü gibidir...
Sen ki bulut gibisin...
Ay gibisin, güneş gibi bazen... 💙🌼💙
Erdem Bayazıt
Mutluluğun esintisiyle sarıldı gece üzerime
Binbir hayalin o sırlı aleminde
Yıldız'ın bile belirmediği alemde ki sahnede
Gönlümü açtım
Umudun kuş misali olan çırpınan
O sesindeki vaat edilen hayaline.... ✍️
Fesleğen
"Zamanın birinde, bir adam sevdiğinin kapısına varmış, çalmış kapıyı. Sevdiği içerden seslenmiş.'Ey kapıya varan kişi, kimsin sen?' diye sormuş.Kapıyı çalan adam 'Benim...' deyince, sevdiği 'Git o halde...'demiş 'senin için içeri girmenin vakti gelmemiştir. Var git buralardan, böyle bir manevi nimetler
Sayfa 24
