İşte burada yatıyor bir yürek her şeyiyle benziyor akan zamana Ölen bir yürektir bu başlayan bir anın her anında Söyleye söyleye kendi öz romansını için için Ve suskun kaldı bekledi zamanın ne zaman kapıyı çalacağını
Oysa başkenti zapt edilmiş kalelerin ne hükmü olur ki artık? Ama oldu. Yüreğimin suskun başkenti olarak kaldı bende. İçimden geçen acının nehirlerinde boğuldum, cesedim bulunmadı. Usta iși özledim, çırak işi ağladım. Onun dünyasına dıșarıdan bakmak, içinde olmaktan daha bir huzur verdi belki.
Sayfa 167
Reklam
Türkiye, Ayağa Kalk!
—- avuçlarında bir bardağın içinde tuttuğu şekerli suyla birdenbire açlık grevine başlıyor bir çocuk
Sayfa 278 - KırmızıKedi YayıneviKitabı okudu
Sonun Sonsuzluğu
i. acı, bir ırmak gibi doluyor yüreğime bardaktan boşanırcasına ağlamak istiyorum beni artık ne çiçekler ne çocuklar kurtarır ne de o her gün
Sayfa 287 - KırmızıKedi YayıneviKitabı okudu
yaşmaya deyerese ölüm guzel
Yokluğun buz gibi soğuk Uzaklardan bir ses olmanı isterdim, bir selam, bir nefes... 'Üşüme' diye seslenmeni isterdim... Bir el olmanı isterdim, bir kol... 'Özledim' deyip sarılmanı... En karanlık yerinde düşlerimin çıkıp gelmeni isterdim kınalı bir bahar gibi, umut ışığı olmanı isterdim hayatıma... Gelseydin ve yaslasaydım başımı omuzuna,
Sayfa 457 - özlem ve ölüm
Fırtınadan Sonraki Dinginlik
Ne zaman böylesine uzak kaldı acılardan? Boş bir sevinçtir, geçmiş korkuların ürünü; acıdan doğar bu tatlı yaşam. Korkuyla sarsıldı bir an, korktu ölümden her insani; yaşamdan iğreneni bile. Buz kezmiş, suskun ve solgun insanlar terlediler yürek çarpıntısı içinde; şimşeklerin, bulutların, rüzgarın bizlere saldırdığını görünce.
Sayfa 102
15 öğeden 1 ile 10 arasındakiler gösteriliyor.