Bir Zweig şaheseri daha! Tanrım, karmaşık duygular içerisindeyim!
Suskunluk ağacının meyvesi barıştır..
Sayfa 152Kitabı okuyor
Ey ölüm! Hasta ruhun tiryakisi kesilmiş suskunluk ve çocukluk.
En zor katlanabildiğim şey bu suskunluk. Çünkü hiçbir zaman mutlak bir suskunluk değil.
"Suskunluk çok şey anlatır."
Sayfa 95Kitabı okuyor
Suskunluk çok sinsi bir şey, fark ettirmeden yiyip bitiriyor zamanı.
Sayfa 100Kitabı okuyor
BOKKO- Suskunluk ne kadar dingin!
DOLUNAY- Ah, bu dinginlik beni çıldırtıyor...
BOKKO- Kimi çıldırtmıyor?
DOLUNAY- Onu diyorum işte!
BOKKO- Onu, anlıyorum zaten.
Sayfa 28Kitabı okuyor
Aynı ağırlığa sahiptir suskunluk da gözyaşları da
Ve onların eşanlamlıları da
Sayfa 63Kitabı okuyor
Anılar ya da pişmanlıklar, umut ya da istek, gelecek ve geçmiş suskunluk içindeydiler; bu anın getirip götürdüklerinden başka birşey değildi yaşam.
Sayfa 39Kitabı okudu
Ama bu suskunluk beni hasta etti...
