O yüzden sustu.!
~~ Çığlıklarını serbest bıraksa kalabalıklar belki kulaklarını tıkayacaktı.
Sayfa 32 - Destek yayıneviKitabı okuyor
Kadın sustu.
-SARILDILAR
Bir kitap düştü yere...
Kapandı bir pencere...
-AYRILDILAR...
Sayfa 29Kitabı okuyacak
Daha birçok şey söylemek istiyordu ama sustu. Bazı durumlar karşısında kullanılan teselli sözcükleri o acıyı çeken insan için birer saçmalık olmanın ötesine geçmiyordu çünkü.
Sayfa 29Kitabı okudu
Sonra dost düşman bütün insanlar birden sustu.
Yalnız analar ağladı dünyanın iki ucunda.
Sayfa 147Kitabı okudu
Ebû Amr İbni Alâ anlatıyor:
«Bir gün ünlü şâir Cerir ile birlikte oturuyorduk. Kâtibine şiir yazdırıyordu. Bu sırada bir cenâze göründü. Cerir sustu. Sonra da, «Vallahi bu cenazeler beni kocattı.» dedi ve o anda şu beyitleri inşad etti:
«Cenâzeler bize doğru gelirken ürküyoruz.
Onlar geçtikten sonra da eğlenceye dalıyoruz.
Üzerine kurt düşen bir koyun sürüsü gibiyiz,
Kurt sürüden uzaklaşır uzaklaşmaz koyunlar yine otlamaya dalarlar.»
İmam Gazali Hazretleri, Mükaşefetü'l- Kulûb, s. 574
Son..
"Sustu. Konuşmak gereksizdi. Bundan sonra kimseye ondan söz etmeyecekti. Biliyordu; anlamazlardı."
Sayfa 155 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Sustu. Konuşmak gereksizdi. Bundan sonra kimseye ondan söz etmeyecekti.
Biliyordu; anlamazlardı.
Sayfa 190Kitabı okudu
Müjgan sustu.
En acı vakalar karşısında hissiz denecek kadar derin bir sükun ve tahammül gösteren bu genç kadın, çocuk gibi ağlıyordu.
Sayfa 521 - İnkılap Yayınları, Reşat Nuri Güntekin, Bütün Eserleri, ÇalıkuşuKitabı okudu
#Karadeniz.
Özledin mi beni dedim,
Sustu..
Nefesini en derinden aldı ve özlenmez mi dedi.
Kahraman Tazeoğlu
Ve herkes anlaşılmayan karşısında boyun eğerek yeniden sustu.
Sayfa 16Kitabı okudu
Gazali diyor ki:
"Harp bitti. Maktuller harb meydanında yatıyor. Bütün çığlıkları, ızdırap ve kin çığlıkları sustu. Her beşeri kasırgayı takip eden sükût, bütün bu şeylerin ne kadar boş olduğunu ne iyi gösterir!"
Aşık Veysel'in, Neyzen'in ölümünden sonra yazdığı ağıt
Neyzen Tevfik dünyasını değiştirdi
Tel sustu, dil sustu, neyler nicoldu
Ebedi yurduna gitti, kavuştu
Ağlayan kemanlar, yaylar nicoldu
Ne şöhrete tapmış, ne mala tapmış
Ne doğruyu koyup, eğriye sapmış
Ne bir gecekondu, Ne saray yapmış
Dünya benim diyen beyler nicoldu
Sayfa 244Kitabı okudu
Ölüm. Ölüm. Ölüm.
Ağaçlar yapraklarından utanıyor.
Sular sustu
Köpekler tabutların ardında ikinci bir tabut.
Kapılarda kötülüğün kimliksiz yüzleri
Evler duasını tanrısına teslim etti.
Bir kez olsun dönüp bakmadı
Hoşça kalın da demedi giderken
Sustu yalnızca
