Sylvia Plath

Değişebilirim, yusyuvarlak bir boşluğa sığabilmek için köşelerimi torpüleyebilirim. Tanrım, umarım kendimi bu şekilde katletmek zorunda kalmam.

Sanki güçlü kuvvetli bir baykuş tam göğsümün üzerinde oturuyor, pençeleriyse kalbimi kavramış, sıkıştırıyor, ama silahlarım var; kendini tanıma bunlardan en iyisi.

Ruhumun, bir rüyada gibi, eli kolu bağlı.

... bu kabalık ve toptan bencillik midemi bulandırıyor ve beni öfkelendiriyordu. Ölüm isteyen ateşli bir şiddet var içimde. Kendimi ya da hatta, artık anladığım üzere, başkasını öldürebilirim.

Aşk beslenmem için bitmek bilmez bir kaynak oldu ve şimdi onu kusuyorum.