Sylvia Plath

Yanlış ya da daha az yanlış seçimler yapmanın trajik ikilemine günah dersek şayet, bu seçimi onaylayacak ya da hoş görecek hiçbir şey yok- seçimin neticesi ve seçimin iyi ya da kötü olduğuna hüküm veren söz konusu eylemden başka. Ve o zaman bile, daima, şüphe

Nefret ettiğim bir şey varsa, o da insanların kendinizi berbat hissettiğinizi bildikleri halde neşeyle hatırınızı sorup, “İyiyim,” demenizi beklemeleridir.

Ve biz asla giremeyiz oradan içeri.
Orası dayanıklı olanların evi.
Bizi itip kakan akarsu
Ne besler ne de iyileştirir.

Bir tavuk ensesi denli çıplağım, hiç mi sevenim yok benim?

Hiç konuşamadım ki seninle.
Dilim yapıştı kaldı damağıma.

Ve ben, çıkıp bu eski sargılardan,
bu can sıkıntılarından, bu eski suratlardan
Sana doğru atıyorum adımımı.

Kanayabilsem ya da uyuyabilsem!