Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.13
Roger Ackroyd Cinayeti İnceleme | Spoiler yok sadece düşüncelerim
Ay o kadar güzeldi ki spoilersız nasıl anlatılır bilmiyorum. Agatha Christie okumayanlar ya da klasik polisiye okumaya nerden başlayacağını bilemeyenler için güzel bir başlangıç kitabı. Siz hiç fark etmeden kafanızın içine girip kitabı bitirdiğinizde bile beyninizin gri hücrelerinde yaşamaya devam ediyor. Evet, Hercule Poirot o çok takıntı haline getirdiği küçük gri hücrelerimizi kullanmamız için elindem geleni yapıyor. Lütfen konu özetini başka incelemelerden okuyunuz ben şimdi buraya sadece düşüncelerimi yazmak istiyorum. Kitabım finali beni çoook geçmişe götürdü. Ortaokuldayken okuduğum bir polisiye kitabına. Sherlock Holmes diye aldığım ancak Sherlock ismini kullanarak başka bir hikaye yazan bambaşka bir yazarın kitabını okumuştum. O zamanlar Sir Arthur Conan ismini bilemiyordum bile. O kadar yeniydim bu polisiye kitabında. Neyse bunu da ufak bir dipnot olarak bırakmak istedim. Final beni bu yönüyle geçmiş götürdü. Lakin şu anda, tüm kitap sayfa sayfa kafamın içinde. Dünümü, bugünümü ve yarınımı kapsıyor. Ölümsüz bir kitap. Efsane bir son.
Takıntı
Okuduğum bir çok romanlar gibi buda iyiydi takılıp kaldığımız her şey bir gün sonumuz ola bilir muhtamelen.
Öler gibi yaşamamalıyız, yaşarken ölmemeliyiz.
Boş bir takıntı yüzünden hayatlarımız kaya bilir, bir hiç ola bilir.
Uzun zaman önce okuduğum ve açıkçası saçma ünlü olan bir kitap. Bu kitabı gerçekten okuyanlar kitabın aşk üzerine değil de takıntı üzerine olduğunu anlar. Kesinlikle daha fazla öne çıkması gereken kitaplar var. İçinde çizilmelik cğmelelr var mı? Var? Elbette. Ama hikaye akışı olsun, hikayenin kendisi olsun kesinlikle beğenmedim. Bu hikayeyi hastalıklı bri takıntı olarak enpoze etselerdi rahatsız olmazdım ama buna aşk adını verdiler. Ya ben hiç aşk kitapları okumadım (aşık olmadım demiyorum bakın dkdkdkdk) ya da bu kitaptaki şey kesinlikle aşk değil. Bunun yerine martın eden okuyun. Ha ben yok ince bişi istiyorum derseniz Beyaz geceler okuyun. Ama bunu... Cık....
Bilinmeyen Bir Kadının MektubuStefan Zweig · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 2022225,1bin okunma
Yani Kolağası Hasan'dan ve onun o mübarek kanından fenalık geldi. Murtaza'nın takıntı haline getirdiği akrabası oluyor kendisi. Kolağadı kendi ahmaklığından ölse de Murtaza bunu kabul etmiyor ve onun gibi olmak istiyor. Oğlunun da onun gibi olması için her şeyi yapıyor ama büyük oğlu onun istediği gibi çıkmıyor! Kizlarini zaten evlattan saymıyor! Tum umudu küçük oğlunda. Görev aşkıyla yanıp tutuşuyor Murtaza. Görevden başka her şey boş onun için. Ahlak bekcisi adeta. Kitapta da olumlu özellik gösteren, örnek olabilecek kimse yok zaten. Bu açıdan Orhan Kemal oldukça başarılı bir iş çıkarmış diyebiliriz. Yalın bir dili var, onun yanında tekrarlanan bölümler çok fazla özellikle Murtaza'nin ahkam kestiği bölümler
Aslinda zenginlik-fakirlik, yoksulluk kavramını çok başarılı bir şekilde romanın sonunda anlatmış Orhan Kemal, Murtaza üzerinden ‘Çeker benim de içim tereyağı, kaymak, bal… Lakin görürüm camekanlarında bakkalların, geçerim, yetmez almaya gücüm, ederim kahır kendi kendime, küserim. Ne sanarsın kardaşıni?’
272 syf.
·
Puan vermedi
bu kitabı okudukça bir insan ne kadar aptal olabiliyor diye kendinizi sorguluyorsunuz. roman hem adının hakkını hem kapak tasarımının hakkını vermiş diye düşündüm.
kısa bir özet geçmek gerekirse ''coci'' lakaplı karakterimiz bir gün bir kafeye gidiyor ve orda gördüğü garson kızımız naomi'ye aşık oluyor daha doğru bir ifadeyle takıntı yapıyor çünkü kızın bir melez yani batılıya benzemesi karakter için en önemli husus. kitap içinde de kızın sürekli ne kadar batılılara benzediği, bundan dolayı da ne kadar etkileyici olduğu vurgulanıyor fakat tam tersi karakterimizse bu kız karşısında kendisini oldukça aşağıda görüyor. kızımızı bir batılı gibi yetiştirmek gerçekten her şeyi yapıyor. romanı okudukça naomi'nin bu fedakarlıklar karşısında günbegün ne kadar yüzsüzleştiğini karakterin de günden güne bir o kadar zavallılaştığına tanık oluyoruz.
junichiro tanizaki bu hikayesiyle tabii ki japonya'nın batılılaşma serüvenini eleştiriyor. açıkçası kitabı birde karşı taraftan yani naomi'den okumayı çok isterdim. eminim daha sürükleyici ve entrika dolu bir roman çıkardı ama sanırım bu sefer de bir fransız edebiyatı eserine dönüşürdü. :>
Gözümüzü açtığımız andan itibaren hiçbir şeyini bilmediğimiz dünyayı sosyal çevremizle öğrenerek hayatı yaşamak kadar hayatta kalmayı öğreniyoruz. Öğrendiğimiz her şey hayatın devamlılığının gerekliliği. Gelişen ve uygarlaşan toplumlar bu süreçleri hayatta kalmak yerine hayatı yaşamak boyutuna taşıyabilmiştir. Bu süreçte aileden başlayarak topluma
Pain...that sh*t never leaves you the same...
"Çok yalnızdım. İnsanlarla konuşamıyordum. Hiç arkadaşım yoktu Sürekli korkuyordum....O güzeldi ve sahip olduğum tek saf şeydi."
Herkese selam. Ya ne zaman bu seriden bir kitap bitirsem "yenisini çabuk üstüme atın" modunda geziyorum, boşluğa düşüyorum resmen. Bu arada baştan söyleyim kesinlikle herkesin kaldırabileceği bir
Kanoko Okamoto'nun Japon Balığı Kargaşası'nda, iki uzun öykü bulunuyor.İlki kitaba da ismini veren, Japon Balığı Kargaşası, ikincisi, Yemek İblisi adını taşıyor.
Kanoko Okamoto'nun kardeşi, Cuniçiro Tanizaki'nin sınıf arkadaşıymış.Okamoto, Tanizaki'den etkilenerek ilk düzyazı eserini vermiş.
Budizm'e sıkı sıkı bağlı olan Kanoko Okamoto, eserlerinde feminist yaklaşım benimsemiş.Kadınlara, istekleriyle, hırslarıyla, şehvetleriyle, zekalarıyla metinlerinde yer vermiş.Bu yönüyle Tanizaki'nin kadın karakterlerine benzer karakterler yaratmış.Japon Balığı Kargaşası'nın başkahramanları, Uçurum Konağı'nın genç hanımı Masoka ile konağa Japon balığı satan ailenin evlatlık oğlu Mataiçi'dir.
Birbirlerini çocukluklarından beri tanırlar.Masoka'ya aşık olan Mataiçi, Masoka'ya benzeyen ideal Japon balığını üretmeyi takıntı haline getirir.
Yemek İblisi'nde Betsuşiro ile tanışırız.Betsuşiro, kendini pek çok sanat dalında yetiştirse de istediği yere gelemez.Betsuşiro yükselmenin yolunu aşçılıkta bulur.Zengin bir bilgin, kızlarına yemek dersi vermesi için Betsuşiro'yu tutar.
Her iki öyküde de sınıfsal ayrım belirgindir.Başkahramanlar bir ideal uğruna mücadele verir.
Zevkle okuduğum bir kitap oldu Japon Balığı Kargaşası.
Kitabı herkes çok beğenip övgüyle bahsedince çok bekletim artmıştı lakin kitap bu denli karşılamadı. 50 sayfalık bir kitap en fazla ne bekleyebilir insan ama bu kadar abartılınca merak ediliyor. Bana kalırsa -ki psikolojik olarakta bakarsak herkes aynı şeyi söyler- aşktan ziyade takıntı olarak yorumladım. Babasını küçük yaşta kaybetmiş baba problemi var bu yüzden büyük birine "aşık" olmuş daha doğrusu etkilenmiş. Onda içindeki boşluğu kapatmasını beklemiş. Yalnızca anlatış şekli hoşuma gitti ondan puan verdim. Yinede kısa bir kitap şans verilebilir çok bişey kaybetmezsiniz en fazla yarım saat hayatınızdan gider.
Bilinmeyen Bir Kadının Mektubu - Sert KapakStefan Zweig · Türkiye İş BankasıYayınları · 2022225,1bin okunma
·
Puan vermedi
Türk Edebiyatı'nın en kıymetli eserlerinden biri.Yazar ele aldığı merkeze oturttuğu karakterle, psikolojik çıkarımlarla ve içselleştirdiği kalabalıklar ardında yalnız bir kalp olgusuyla tekrar düşünmemiz, kendimizi sorgulamamız gerektiğini hatırlatıyor bizlere.Ve kitapta başkalarının istediği gibi yaşayan Raif Efendi'nin neden böylesine
