Tanıdık bir Olga.
Benim bildiğim Olga, kaybetmeyi, kaybetmeleri taşımayı her zaman, her durumda çok iyi bilmişti çünkü.
tanıdık bir yanılgı hali
Onunla öyle empati kurmuş ki, başkalarını da kesinlikle buna inandıracağını sanmış.
"Tanıdık, bildik, hep gözünün önünde olanın kadim güzelliğini yeniden keşfeder gibi."
Sayfa 12Kitabı okuyor
Tanıdık yabancı...
karşılaşınca bir sokak ortasında
bir gün, tanımayacağız bile
birbirimizi
Sayfa 189 - Kırmızı KediKitabı okuyor
Tren Sesi
Garibim;
Ne bir güzel var avutacak gönlümü,
Bu şehirde,
Ne de bir tanıdık çehre;
Bir tren sesi duymaya göreyim,
İki gözüm,
İki çeşme.
Tren Sesi
Garîbim;
Ne bir güzel var avutacak gönlümü,
Bu şehirde,
Ne de bir tanıdık çehre;
Bir tren sesi duymayagöreyim,
İki gözüm,
İki çeşme.
Yapı Kredi YayınlarıKitabı okuyor
Adı size ne kadar tanıdık gelirse gelsin, hikâye anlatıcısının hayatımızda hiçbir
hükmü yok.
Sayfa 72Kitabı okuyor
“Bir zamanlar yaygın olan kelimeler, artık miadını doldurmuştur. Tıpkı vaktiyle onca övgüye mazhar olmuş isimler gibi: Camillus, Caeso, Volesus, Dentatus ve kısa bir süre sonra Scipio ve Cato sonra Augustus, Hadrianus ve Antoninus. Hepsi kısa sürede göçüp gider, efsane olur ve mutlak bir unutuluşa gömülür. Elbette bunu herhangi bir şekilde yeryüzünde olağandışı ışıldamış olanlar için söylüyorum; diğerleri de kısa sürede son nefeslerini verir, "görünmezler, duyulmazlar." Peki ebediyen hatırlanma nedendir? Tamamen beyhude bir çaba. Peki çabamızı neye yöneltmemiz gerekir? Şuna: Düşüncede adalete ve İcraatta ortak yarara, sözde aldatmamaya, gerçekleşen her şeyin gerekli olduğuna, tanıdık, ortak bir temelden geldiğine inanarak onları samimiyetle karşılamaya.”
Gözleri tuhaf bir yeşildi. Ama baktıkça tanıdık gelmeye başlıyor.
Karakarga YayınlarıKitabı okuyor
Ortaçağ filozofu Boethius'un dediği gibi, "Kötü talihin en acı yanı, bir zamanlar mutluluğu tatmış olmaktır."
Lan nerelere düştük?
Kimlerin içinde yaşıyoruz?
Nerden tanıdık bu insanları?
A...a koyucam ya."
Medyada çizilen bazı basmakalıp portrelere ve cezaevi kurumlarının başkalarına zorbalık etmeyi sevenleri çekebileceği gerçeğine karşın, tecrübelerime göre cezaevi görevlileri çoğunlukla işini iyi yapmak isteyen, yapamadığında da hüsrana uğrayan insancıl kimselerdir... Cezaevi görevlileri ruh hastalarıyla, zalimlerle, sahtekarlarla, korkaklarla, acı çekenlerle ve kendilerine zarar verenlerle -kimi zamanda bu özelliklerin hepsine sahip tek bir kişiyle- uğraşmak zorundadır. Bence bu iş biraz azim ister ve insanlığa inanmayı gerektir. Yakın zamanda tanıştığım bir cezaevi görevlisi kendi görüşünü benimle paylaşınca çok duygulanmıştım: "her azılı mahkumun içinde dışarı çıkmaya can atan iyi bir adam vardır. "
Hata yaptım, biliyorum ama ben kötü biri değilim...