Yükselmek ne kadar çetindir, hayatın en güzel demleridir yükselmek. Fakat zirveye ulaşır ulaşmaz düşüverir insan hemen, gençlikteki hareket noktasına geri dönmek için bir an yetiverir. Ve insanoğulları bunu hiç düşünmediklerinden, gafil avlanırlar, gözyaşları dökerler, Tanrıya dua ederler, tekrar yükselmek için tüketirler kendilerini.
Çöküş derece derece de olsa, üzerinde düşünmeye bol bol vakit de kalsa, daima pek geç, okkanın altına gittiğimiz zaman farkına varırız bunun. Ve düşen -böyledir kanunu bu işin- bir metrecik de olsa alçalan, bir daha doğrultamaz belini.
