Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.17
Kitap benim için iki kısımdan oluşuyordu. ilk kısım her şeyin sıradan geçtiği, sıkıcı bölümler. Ardından gerçekleşen kırılma noktasından sonra gelen heyecanlı bölümler.
Sarah J. Maas tanrıçadır. Bu seri başyapıttır. Kitabı yorumlaması çok zor çünkü gözümde kusursuz. Beğenmekten çok kitaba karşı derin duygular besliyorum. Gördüğü ilgiyi ve başarıyı, daha fazlasını hak ediyor. Karakterler, kurgu, akış... Her şey yerli yerinde, hayranlık uyandırıcı. Her ayrıntısına kadar çok seviyorum kitabın, serinin her şeyini. Aşık oldum desem yeridir sanırım. Daha fazlasına ihtiyacım var, bir de hiç bitmemesine.
İncelemem
SPOİLER ve kendi düşüncelerim.
1.alıntı
'Kazandıklarımın bir bölümünü kendime saklamaya karar verdiğim zaman zenginliğe giden yolu buldum. Sen de bulacaksın.'
"'Ama kazandıklarımın hepsi zaten benim değil mi?' diye sordum.
"'Hiç de değil,' diye yanıtladı. 'Terziye para ödemiyor mu sun?
"Fırsat, kendini beğenmiş bir tanrıçadır ve hazırlıksız olanlarla vaktini harcamaz."
Döneminin -bazı kaynaklara göre tarih boyunca- bilinen en zengin şehri olan Babil'den kısa hikayeler okuyoruz kitap boyunca. Kitabın içinde de yer verilen, arkeolojik kazılardan elde edilen bir kil tablete dayanıyor aslında bu hikayeler. Günümüzde bile geçerliliği olabilecek finansal tavsiyeler veriliyor hikayelerde. Okurken çok keyif aldığım, akıcı bir kitaptı.
"Gençliğin düşünceleri gökyüzünü aydınlatan meteorlar gibi parlak ışıklardır, ama yaşlılığın bilgeliği duran yıldızlara benzer, pırıltıları hiç değişmediği için gemiciler yollarını bulmak için onlara güvenirler."
Ben, Kirke
Güzel bulunmadığı için sürekli dışlanan değersizleştirilen Tanrıça,
Sesi insan sesine benzediği için dalga geçilen anne babası tarafından bile sevgi görmeyen kardeşlerinin alaylarına maruz kalan genç kadın…
Bir gün bir ölümlüye aşık olmasıyla yaşadığı yoğun duygulara kapılıp, çok büyük bir arzuyla bilmeden büyü yapar ve büyücülüğünü keşfetmiş olur. Bununla beraber sürgün hayatı da başlar.
Sürgünde kendini geliştirir aslanlarla kurtlarla arkadaşlık bağı kurar.
Adaya arada ziyaretçiler gelir kimisi tam bir hüsran olur. Ama Kirke hep eğlenmenin bir yolunu bulur.
Uzun zaman sonra kurnaz, hızlı, iyi bir şavaşçı ve prense aşık olur. Artık bişeyler değişicek hayatında hisseder. Ve bir oğlu olur. Onu korumak için her şeyi yapar. Kimsenin yüzleşemedikleriyle yüzleşir. Çünkü artık o bir anne tanrıçadır.
Tanrılar arasında kehanetler hep olur. Denizden gelen ölüm kehaneti gerçekten kitabın kan akışını çoşturur…
Savaşın insan kimyasını nasıl bozduğunu görebileceğiniz gibi normalde kötü muamele görmeye yüzyıllarca sessiz kalan birinin anne olduktan sonra tek başına bir efsaneyle efsaneşleşmesine de şahitlik ediyorsunuz.
Anlatımı akıcı ve etkileyici bir kitap. Duygu betimlemelerindeki ifadeler çok yüksek doğrudan içine çekiyor ve oraya biryerlere gidiyorsunuz.
Kirke, Güneş Tanrısı Helios ve Nympha Perseis'in kızı. Annesi, babası kardeşleri ve akrabaları tarafından 'öteki' kabul edilen, herkesten farklı olduğu için dışlanan Kirke, diğer tanrıçalar kadar güzel değildir, sesi bir tuhaftır. Bu yüzden her zaman kenara atılır, herkesin gözünde önemsiz bir tanrıçadır. Ancak bir gün yaptığı bir şeyden dolayı günah keçisi haline getirilir. Pharmaka yani büyü yapabilme yeteneği Zeus'un gözünü korkutur ve Aiaie Adasına sürgün edilir ve yalnız bir hayat yaşamaya zorlanır.
Romanın en iyi yanı Kirke'nin sesinden dinlediğimiz anlatısı bence. Büyüleyici ama aynı zamanda çok soğuk ve hesapçı bir yapıda. Kirke tüm o yaşadıklarına rağmen ona yakın hissetmenize asla izin vermiyor.
Kirke'nin küçüklüğünden itibaren Prometheus, Daidalos ve Odysseus ile tanışmasıyla bir çok olay yaşaması ve adada kaldığı sürede gücünü geliştirmesiyle eski halinde kurtulup ne kadar güçlü bir karaktere evrildiğini okuyoruz. Ve sonunda tanrı ve tanrıçalara kafa tutabilecek bir noktaya geliyor. Korkmuş bir tanrıçadan güçlü bir cadıya bu yolculukta Kirke, hayatında yaşadığı tüm dram ve acılara rağmen, en sonunda hiç bir tanrının olmayı arzu etmediği bir şeye dönüşerek mutluluğu buluyor..
Kitabı okumayanlara duyurulur: Spoiler var.
Börü'nün babası normal bir insan,ama (gerçek) annesi Umay adinda bir tanrıçadır. Kitapta Börü ve dostu Cerdukay'ın tüm Uygurileri, güçsüz devletleri ve beyleri tek bir bayrak altında toplayıp Üç Başlı Yılan'ı (Atlantis, Di İmparatorluğu ve Mısır) devirmeleri anlatılıyor. İlk önce Börü ve
"Fırsat, kendini beğenmiş bir tanrıçadır ve hazırlıksız olanlarla vaktini harcamaz." diyor S.CLASON
Döneminin bilinen en zengin şehri olan Babil'den kısa hikayeler okuyoruz. Kitabın içinde de yer verilen, arkeolojik kazılardan elde edilen bir kil tablete dayanıyor aslında bu hikayeler. Günümüzde bile geçerliliği olabilecek tavsiyeler veriliyor hikayelerde. Okurken çok keyif aldığım, akıcı bir kitaptı.
Çok sevdiğim alıntılardan biri;
"Gençliğin düşünceleri gökyüzünü aydınlatan meteorlar gibi parlak ışıklardır, ama yaşlılığın bilgeliği duran yıldızlara benzer, pırıltıları hiç değişmediği için gemiciler yollarını bulmak için onlara güvenirler."
Günlerdir okuma düzenimi toparlamaya çalışıyorum. İnanın elime ne alsam gitmiyordu. Sonunda Hades beni kurtardı. Gerçi tam olarak diyemem ama düştüğüm erkek karakterlerin sevdiği kadınları kıskanan bir tek ben değilimdir diye düşünüyorum. Öyle değil mi? Ayrıca bayıldığım bir çok türün karışımını kitapta okumak çok heyecan vericiydi. Mitoloji,
"Gençlik günlerimizden bu yana çıplak bir varoluşun ötesinde bir şey elde edemediyseniz bu ya insan olma yasalarını öğrenemediğiniz ya da onlara uymadığınız içindir." "Kahpe Kader" kimseye kalıcı iyilik vermeyen kötü bir tanrıçadır. Tam tersine başına hak edilmemiş altın yağdırdığı herkese kötülük eder. Onları, tatmin olma yeteneği olmayan, altına, paraya boğulunca iştah ve tutkulara kapılan, eline geçenlerin hepsini pervasızca harcayan, hesabını kitabını bilmeyen mantıksız tüketicilere dönüştürür. Öte yandan Tanrıça'nın lütuflara boğduğu bazıları ise zenginliklerinin üstüne oturup istif ederler; yeniden kazanma yeteneğine sahip olmadıklarını bildikleri için hiç harcamazlar. Daha sonra da soyulma korkusuna kapılıp kendilerini boş bir hayata, gizli bir sefalete mahkum ederler.” ...Öğrenmek istediklerinizi size söyleyeceğim, çünkü artık yaşlı bir adamım ve yaşlılar gevezeliği sever. Gençlik öğüt alacak yaşa geldiğinde ona verilen geçmiş yılların bilgeliğidir. Ama genellikle gençlik, yaşlılığın yalnızca geçmiş günlerin bilgeliğini bildiğini sanır, onun için yararlanamaz. Oysa unutmayın ki, bugün parlayan güneş, babanız doğduğu gün parlayan güneşle aynı ve en son torununuz bu dünyadan gittiğinde hâlâ aynı güneş parlıyor olacak.
"Ölüm var."
Antik insan toplulukları ve uygarlıklar benim için araştırmaktan asla sıkılmayacağım bir merak konusu olmuştur. Özellikle yazılı kaynaklar ve destanlar çok ilgimi çeker. Sümer uygarlığı hepsinin içinde ise apayrı bir yerdedir. Bilinen yazılı ilk eserleri vermeleri ile gözümde bambaşka bir toplumdur. Gılgamış destanı da bilinen yazılı en eski eser
