14. yüzyıl Avrupasının düşünce dünyası ile ilgili fikir edinebileceğiniz hikaye antolojisi. Hikaye okumak pek bana göre olmasa da böylesine erken bir tarihe ışık tutabilecek bir vesika olmasından dolayı okumaya başladım. Yazar, veba sonrası bir nevi inzivaya çekilen yedi kadın üç erkekten oluşan bir topluluğun günleri keyifli geçirmek adına yüz hikaye anlatması şeklinde kurgulamış Decameron'u. Yalnızca 1/3'ünü bitirebildiğim kitapta peş peşe anlatılan hikayeler benzer konuları kapsıyor. Kişilerin ve kilisenin yozlaşması, açgözlülük, şehvet, kurnazlık gibi şeyler yazar tarafından bolca konu edilmiş. Farklı tarikatlara mensup insanlar ve Doğulu tiplemeler de kitapta yer alıyor. Kitabın sonlarında ise yazar şunları yazmış:
''Her şey bir yana, bu hikayelere başlayacak olanlar, ağrına gidenleri bir kenara bırakıp hoşuna gidenleri okuyabilirler; zaten kimse yanılgıya düşmesin diye hepsinin başında birer ibare yer alıyor ve burada hikayelerin bağrında gizlenenlere dair ipucu veriliyor.''
Kabul etmek gerekir ki bu yaklaşım da oldukça düşünceli olmuş. Yazarın dediği gibi özellikle hikaye okumayı sevmeyenler bu antolojiye göz atıp en az birkaç tanesi okuyabilirler.
Hüseyin Nihal Atsız'ı bana açıklayamıyordu. Ben, kendisi hakkında belgeseller
