"Öfke insanın dilindeki asma kilidi kırıyor nihayetinde, sakladığınız bütün kötü cümleler saçılıyor etrafa bir anda. İnsan öfkeyle neler söylüyor, neler düşlüyor.. "
Öfke insanın dilindeki asma kilidi kırıyor nihayetinde, sakladığınız bütün kötü cümleler saçılıyor etrafa bir anda. İnsan öfkeyle neler söylüyor, neler düşünüyor..
Kadınlar konuşurken onları anlamak kolaydır, öfkesi, gülüşü, bakışı, sesi, kelimeleri, onun anlatmak istediğinin de ötesini anlatır. Anlayamadığımız, susan kadındır.
Hiçbir şeyin değişmeyeceğini bildiği bir hayatın içine düşmüş olmayı çoktan kabullenmişti, bu yüzden değiştirmek gibi bir gayrete de hiç girmedi.
Konuşmuyor oluşu, sessizliği, bu saf görünümü öyle olduğu için değildi. Nefret ediyordu kendisinden ve insanlardan. Konuşup bu nefreti kusmaktan korkuyordu. Hepsi bu...
Bir çocukluğu istenmeyerek geçirmiş olmak öyle yenilir yutulur mesele değildir, adamın boğazına takılır, ur olur, nefessiz bırakır. Anlatacak tek bir güzel anınız olmadığı için, ağzınızda donan bütün kelimeleri yutmayı tercih edersiniz.
Dua, dua, eller karıncalanmış;
Yıldızlar avuçta, gök parçalanmış.
Gözyaşı bir tarla, hep yoncalanmış...
Bir soluk, bir tütsü, bir uçan buğu;
İplik ki, incecik, örer boşluğu.
Necip Fazıl Kısakürek
annemden bahsediyor
Bir şair güzelliğini yazmaya kalkışsa dünya dillerinin bütün kelimeleri kifayetsiz kalır. Öyle bir güzellik.
Sayfa 132Kitabı okuyor