Ah, ikna etmek hiçbir zaman tarzı değildi onun. Öğüt istemek de hiçbir zaman benim tarzım olmamıştı, Bu yüzden buradayım işte, çölün ortasında, iflas etmiş halde. Gerçek köprü arkamda kaldı, gerçek olmayanı önümde şimdi ve o kadar şaşkınım ki yerin dibine girip kaybolabileceğimi bilsem girerdim.
Hayat tarzım tek kelimeyle düzensiz. Özellikle de yemek alışkanlıklarım.
Bir gün arkadaşım "yeme alışkanlığın konusunda biraz endişeliyim" dedi.
"Artık yemek yerine abur cubur atıştıracak yaşta olmadığımı" anımsattı bu bana.
Bundan sonra daha fazla sebze yemeye karar verip silikondan bir buhar aleti aldıktan sonra sürü ile sebze yedim.
Ama birkaç hafta sonra bundan da bıktım.
Sadece sebze yemek iyi değildi. Üstelik sürekli kesip doğramak içimden gelmedi.
Annelerin ne kadar harika olduklarını fark ettim.
Her gün alen için yemek yapmak kadar zor bir şey yok. Üstüne üstlük her gün farklı yemekler yapıyorlar ve bu harika bir şey!!
Sizin için birinin yemek yapıyor olması gerçekten minnet duyulası bir durum.
Sayfa 89 - Yazarın notuKitabı okudu
Ölüm ayarttı beni. Ölmek her zaman çok kolay gelmişti bana. Ölümü tasavvur etme tarzım, aşka dair hayallerimden pek farklı değildi; ölümde bir bitkinlik, tatlı bir hezimet görüyordum. O günden beri, ömrüm boyunca, bu iki saplantı sırayla zihnimi meşgul etmeyi sürdürdü...
