"Kimsenin içinde yeterince sevgi yoktur . Taş bahçenin taş ağaçları sevgi fazlalığından değil, azlığından çoğalır . "
Sayfa 285Kitabı okuyor
Her hikâye mutlu sonla bitseydi yeniden başlamak için sebebimiz olmazdı. Hayat seçimlerden ve düştüğümüzde kalkmasını bilmekten ibarettir. Ki bunu hepimiz yaparız. Yapamıyormuş gibi davranan insanlar bile yapar bunu.
Bazı yazgılar gerçekleşmek için değildi .
Sıra dağlar ardında, sıralanmış umutlarımız, umuda bel bağlayan şafak çocuklarıyız. Doğudan gelen güneşin ilk ışıkları, batıya paralel uzanan sancıların, son batışlarıyız. Ellerimizle umuttan uçurtmalar, biz o gökyüzüne rüzgar dağıtan son çocuklardanız.
Taş yaratılmak insan olmaktan bin kat hayırlı imiş.
‘Bizi rahmetinle ıslat Allah’ım
Yürekler taş gelip taş gitmesinler.’
Sayfa 77Kitabı okuyor
Dar günlerde usulca seslenişe
usul bir yankı arayan
umutsuz susarsa
taş kesilir dünya da
büyürüz
silahlar ölçmese boyumuzu
büyürüz erik
büyürüz badem
büyürüz akasya
elbet büyürüz
geç olmadan, sonsuz geceye girmeden
herkes döktüğü kederi toplasa
Sezen'in sesinden fado dinlesek
hangi dala düşer güneş
çiçeği söylese
bir gün konuşmadan bile bir
anlaşsak
ölüm o pervasız zalimsenin de odanda konukken
sen neyin zalimisin?
