İçinin büyük acısı, onun aşkının kırılışıyla duymuş olduğu ve bir zamanlar acıların en muazzamı diye tasavvur ettiği acıya içinde dudak büküyor, o acı ile eğleniyor. Fakat eğlenilen bu acı, paramparça bu kalbin bir köşesinde kalan ve kalın kabuklu bir yara izi değil mi?
Esasen inanmak ve tasavvur etmek, ilmin bir parçasıdır. Çünkü kul, hakikatına cahil oluduğu bir şeye doğru bir şekilde nasıl inanabilir ki?
Sayfa 132
Tarihi öğrenmek için en iyi motivasyon geleceği tahmin etmek değil kendinizi geçmişten kurtararak başka yazgılar tasavvur edebilmektir. Bu şüphesiz sınırsız bir özgürlük tanımaz, geçmişle şekillendiğimiz gerçeğinin önüne geçemeyiz; ancak bir parça özgürlük bile hiç olmamasından iyidir.
Aşk ha!
"Ne iğrenç düşünce! Ne iğrenç tasavvur! "
Sayfa 101 - İş BankasıKitabı okuyor
“Bugünkü Garp medeniyeti, gittikçe, terkibine daha fazla miktarda karışan çeliği hazmedemiyor ve kusmak istiyor. Onu makineleşmekten ve büyük sanayiin barbarlaştırıcı, hayvanlaştırıcı tesirlerinden kurtarmak için, terkibinde Şark unsurlarının çoğaltılması lazımdır. (…) her gün biraz daha makineleşen zavallı Amerikalının her gün biraz daha kuruyan muhayyilesi, yarın saati icat eden yahut tayyareyi tasavvur eden bir Şarkı’nın yaratıcı kafasından mahrum kalacaktır.”
Sayfa 122 - Ötüken YayınlarıKitabı okuyacak
‘’ Sana acı verdiğini tasavvur ettiğin bir şeye dair kanını defedersen, kendini güvenli bir yere yerleştirmiş olursun. Kimmiş bu ‘’kendin’’ ? Akıl. ‘’ İyi de ben akıl değilim. ‘’ Peki o halde aklın kendine acı çektirmesin; başka bir parçan acı çekiyorsa, bırak o konudaki yargıyı o versin. ‘’
Sayfa 84Kitabı okuyor
