Uzun lafın kısası vazgeçtim
Nedenlerini bile anlatmayacak kadar vazgeçtim
Beklemekten yoruldu gözlerim bir ihtimalleri
Meçhule sürüklenmiş hayalleri
Ben aslında sevmekten değil
mutlu olma ümidinden vazgeçtim
Öyle bir kırgınlık var ki duygularımda
Bırak yüreğimi her hücreme kadar sızlıyor yarası
Tek pişmanlığım inanmışlığım defalarca aşkına
Her insanın vardır bir yarası
Benim hastalığım ise ümitsiz bir vakaa
İyi biri olmaktan da vazgeçtim zaten
Çünkü umursamamayı öğrendim hayattan
Kıyamadıkları kıyarmış en çok insana
Bu yüzden iyi insan olma çabasından da
Vazgeçtim.