Yalnızlığınıza aldanmayın bu çileli yolda…
Gözyaşlarınızı sevgi pınarı yapın akıtın köklerinize..
Karşılık beklemeden sevin…sevin birbirinizi…
Taki ayrık otları kavrulsun, yansın sevgi ateşinizde.
Her gün biraz daha yeşersin kırılan dallarınız gönül gölgesinde,
Durmadan dallarınızı koparsalar da…
Siz çınar olun sarılan gövdelerinizle artık ulaşamasınlar…
Yeni filizler verin yükseklerde,
gölge olsun pençe pençe yapraklarınız, dipten sürecek yeni sürgünlere,
dökülsün kabuklarınız, bakmayın tırnaklayan hoyrat ellere…
Öz suyunu akıtın siz kesilen dallarınızın
karışıp verimli bir toprak yayılsın yere…
aşı yapın yeni sürgünlerden birbirinizin kesik gövdesine
Karışsın özünüz özünüze,,
Bir renk çeşnisi kaplasın ufukları güneşin aydınlığında
İlahi nizamın ormanını görsünler…
Yarınları yansıtan dallarınızda
Köklerinizle öyle sarınki arz kabuğunu bu ormanda bir tek ulu çınarı. ülkü çınarını görsünler…
M.Yazıcıoğlu