Çocukluğum boyunca babamın kolları, korkunun delip geçemediği bir çember korunaklı bir alandı benim için. Çok eski anlarımda onu hep ışıkla bir tutmuşumdur. Örneğin Managua'da ev ödevlerimizi yapabilmemiz için karanlıkta gaz lambasını yakarken.. Babam daima benim karanlıklarımı aydınlatan insandı.