Son derece güzel bir araştırma eseri. 2. Dünya Savaşı sırasında Hitler, Papa 11. Pius'un kaçırılması ve Vatikan'ın yağmalanarak sanat eserlerinin ele geçirilmesi emrini verir. Bu emri yerine getirecek adam SS teşkilatının iki numaralı adamı olan Karl Wolff'tur. Ancak böyle bir hareket bütün Katolik dünyasının tepkisini çekebilir ve Almanya'nın savaşı kazanma ihtimali artık çok düşüktür. Bu yüzden Wolff bu operasyonu olabildiğince geciktirmeye çalışır. Zaten bir süre sonra İtalya'daki Alman ordusunun tamamını Müttefiklere teslim edecektir. Bu arada yaşanan olayları detaylı bir şekilde anlatıyor. Aynı zamanda büyükelçi Weiszacker, SS teşkilatının başı Himmler, İtalya'daki Alman ordusunun komutanı Kesseling gibi isimlerin de bu olaylardaki rolü detaylı bir şekilde anlatılıyor. Roma'da zulüm gören Yahudiler, Papa'nın bu duruma tepkisiz kalması, Müttefikler ve SS arasında kalması, ciddi bir diplomasi göstermesi gibi konular işleniyor. Bu donemi sevenlerin mutlaka okuması gereken kitaplardan biri.
Okudum.
Şunu anladım ki bu kitabı anlayabilmek için daha çok fırın ekmek yemem lazım...
Romanın güçlü bir çekim gücü var.Kendini zorla okutturuyormuş gibi hissettirdi bana.
Meursault'ın idam cezasını çarptırılmadan önce ruh ve akıl sağlığı testlerden geçmesi gerekirdi bence,bu düşünce annesinin öldüğünü öğrendiğim ilk andan itibaren sonuna kadar beni hiç bırakmadı.
Meursault'ın böyle tepki vermesi daha doğrusu tepkisiz kalması nasıl yorumlayacağını bilemedim,çok tuhaf ve ters bana göre.
Albert Camus kendini herhangi bir akımın filozofu olarak görmediyse de bu roman absürdizm'den başka bir şey değil.
Ne anladığımı yazacağım. "Sen yorum yapma bir daha." diyecekler okumasın. Kendini beğenmişler ile uğraşamam.
Neyse moruk, yazardan başlayıp kitaba, ardından da karakterlere gidecek olan bir rota tasarladım. Bir yere takılırsanız özelden sorabilirsiniz. Adamın hayatına baktım biraz. Yazar olabilmesi için koşullar uygunmuş doğrusu,
Yazarın, kendisi ince fakat anlamı derin ve düşündürücü olan bu eserini kesinlikle okumalısınız. Okuduktan sonra yazarın "Pasif Direniş" felsefesini anlarsanız eğer; istemediğiniz durumlarda "yapmamayı tercih ederim" deme cesaretini bulacaksınız
İçeriğe gelecek olursak;
Kitabın ana karakteri Bartleby, kendisinden yapılması istenilenleri tepkisiz ve normal bir şekil de - yapmamayı tercih ederim - diyerek reddediyor. Sadece yapmak istediklerini yapıyor. Bartleby'nin patronu da bu tuhaf adamı anlamaya çalışıyor.
Fazla detaya gerek yok kısa kitap zaten. Bunların dışında bu kitapla ilgili yazar hakkında ilginç bir bilgi paylaşmak istiyorum...
Kitabın yazarı Herman Melvillen'in en çok bilinen eseri Moby Dick, okuyucular tarafından; kaptan ile balinanın savaşı olarak algılanır ve anlaşılmaz. Büyük bir ilgisizlikle karşılanır. Bu anlaşılamama nedeniyle yazar hayal kırıklığına uğrar ve hak ettiği değeri alamaz. Yayımcısı bir sonraki romanını da basmayı reddeder. Daha sonrasın da ise etrafındaki insanlar ona akıl vermeye başlar.
"Başka bir kitap yazmalısın"
"Akılcı davranmalısın"
"İlgi çekici şeyler bulmalısın"
gibi...
Yazarda, başarısızlığa rağmen inatla mücadele ederek çevresindekilere cevabı Bartleby üzerinden verir...
Özetle "Başkaldırı Kitabı" diyebiliriz.
160 syf.
10/10 puan verdi
Raif efendide tam olarak kendimi buldum ben. Etrafındakilere karşı tepkisiz, herkesle geçiniyor gibi gözüken ama aslında kimseyle geçinemeyen, halinden kimse anlamayacak diye içine atarak yaşamını sürdüren birisi... Harika betimlemeler ve karakterlerin iç dünyasını tamamıyla dışa vurmasıyla, anlatım ve akıcılık da tavan yapmıştır.
Kitabın sonu
Öncelikle isyan fikrini beğendim. Fakat. Katniss in bu isyana bu kadar tepkisiz kalması hoşuma gitmedi ve bana bencilce geldi. Ondan sadece isyanın yüzü olması insanlara umut vermesi istenmesine rağmen sorun çıkardı ve şartlar sundu. Kendi kardeşi için canını verecekken diğer insanlar için kılını kıpırdatmamasını tutarsız buldum. Ama sonunda kardeşinin ölmesi halkın ise kurtulmasını güzel bir ironi olarak görüyorum. Yazarın tam olarak mutlu son bitirmemesini takdir ettim.
