Yaşamda Olmayanı Suçlamaya Başladılar
Son günlerde bazı yazarlara asılsız yazılar yazdırarak konuyu saptırmak istiyorlar.
Yok efendim Vehbi Koç ve Rahmi Koç Cumhuriyet'ten yanaymış Mustafa Koç bir cemaatin oyununa gelmiş ve son yirmi yılda iktidar olan parti ile birlikte hareket ediyormuş falan.
Yok efendim bilderberg cemaatinin
1
Pencereden esen rüzgar, yatakta çıplak bir şekilde uzanmakta olan bedenime değiyordu. Bedenimin canlı bir insana mı ait yoksa bir taşamı ait olduğunu merak ediyorum. Minho öyle derdi bedenimin bana ait olmadığını, beni yatağa bastırıp sertçe kalçamı okşadığı zamanlar bağırarak odanın içine hapsederdi sesini. O olmadığı zamanlarda da oda sürekli
Tepkisiz kalarak onlara acı çektirmek istiyordum.
insanlar sahip olduğu şeyleri yıpratmayı seçiyorlar,
neden diye soruyorum kendime.
bana oldukça tuhaf gelmiştir bu.
üstüne titrediğiniz her mesele, ruhunu basitlik denen o girdabın içine çekiyor sonunda.
hiç uyumadan geceye veda ettim o sabah.
sayısını asla bilmediğim depresif günlerin sebebi, insan denen zümreyle muhatap olduğum içindi.
duygularımın öldüğünü hissediyordum lakin bu his boşlukta olmak gibiydi.
son zamanlarda olaylara tepkisiz kaldım.
benliğimi kaybettiğimi ve bunun için çaba göstermeyi seçmeyeceğimi biliyorum.
ne nefret, ne de sevgi besleyebiliyorum.
kalbi atarken bir bedenin gömülmesi gibi.