Baba
Daha 1.sınıftım babamla o zaman ayrıldı yollar
Birdaha da hiç baba oğul olmadık
Daha 7 yaşındaydım çocuktum
Daha doğrusu öyle sanardım
Sizin hiç babanız varken ölü gibi oldumu
Benim oldu ve ben herkese kör oldum
Sene bilmem kaç yada hangi ay bilemem
Ben ölüyordum yavaş yavaş sessiz sessiz
O zamanda yoktu o zaman da yoktum
Nasıl bir duygu
BİR PAZAR GÜNÜMÜZ VAR
Yalnız kalmak işte bu,
Bulutlardan, güneşten,
Daha daha geriye.
Kâinatta bir yerde savrulmak,
Düşler gibi,
Düşecek gibi.
Yalnız kalmak işte bu,
Göz kapaklarının uyumak için tasarlanmadığını büyüdükçe öğreniyorsunuz, İnsan sadece yemek yerken yutkunmuyor, çocukken ağladığın şeyler üzüldüğün için değilmiş, küsmek dudak bükmek değil artık, kaygın artık terkedilmek değil ve hatta yalnızsın artık.
Şey benim annem öldü de.
N.A
Terkedilmek tüm canlıya aynı acıyı verir.
KATRAN KATRAN ÜSTÜNE
Kafam dolu gelme,
Şükürsüz değilim bu koca siyahlar içinde.
Bana gelme,
Gelme dediysem dönecekmiş gibi,
Kalmayacak gibi gelme.
Günahla böyle iç içe,
Bana gelme.