Huzur nedir..?
Evimin tam önünde huzurevi var. Ve her gece orada sabahlayan bir amcaya odaklıyım bir aydır. O da beni farketmiş olacak ki gözü benim balkonda. Selam veriyor her gördüğünde. Belki yalnızlığına ortak oluyorumdur ve bu onu mutlu ediyordur bilmiyorum. Ben kitap, kahve, müzik eşliğinde sabahlıyorum, o elindeki bir kağıt parçasına bakarak...
Neden huzurevi derler oraya..?
Terkedilmek ve yalnız kalmak ne zamandan beridir huzurun tarifi...
Sahi huzur ne idi?
Mutluluk? Yok, hayır o başka bir duygu.
Hüzün? Bu da değil, hüzün bambaşka bir şey.
Güvende hissetmek, korkmamak, sevmek, sevilmek..?
Huzur neydi ..?
Daha ne olduğunu bile bilemediğimiz, açıklayamadığımız bir duyguyu; nasıl da terkedilen, yalnızlaştırılan insanların koyulduğu dört duvarın ismi yapabilirler..?
BEN DÜŞÜNDÜKÇE İŞİN İÇİNDEN ÇIKAMIYORUM. HEM DE HİÇ ÇIKAMIYORUM...
@bergmanistbiri
Yatağımızda yanımda uyuyorsun sakallarından yüzün son dördün yanından öpüyorum/ nefesinde minik kuş cıvıltıları kimse yok bir sensin/ herkes gitti ben onlardan gittim bir sen varsın benimlesin gerginliğimi bende bişiylerin ters oluşunu daima hissediyorsun uykunda vücûdun seğiriyor zıplıyorsun benimlesin şşş sarılıyorum sımsıkı. Aile dost arkadaş kardeş kimse yok. Bu evde ikimiziz kapımız tüm dünyaya kapanıp herkesi her şeyi dışarda bıraktığımızda, biziz terkedildiğimizde ihanete uğradığımızda canımız acıtıldığında gardlarımızı indirip birbirimize yuva olmadık mı, benden olmuyor be adam bu kadar terkedilmek bu kadar yara bu kadar nefret yoruldum ben yıllardır doldum buramdaydım taştım sana kaç kez korkudan aklını yitiriyordun. Her yemeden içmeden kesildiğimde dünyayla bağlantım koptuğunda benimle ilgileniyorsun ama başa çıkamıyorsun kabul et sevgilim. Bensiz yaşayamayacağını söylüyorsun sen de en az benim kadar kimsesizsin ama benim gibi değil. Ben çok yoruldum, ....
Göz kapaklarının uyumak için tasarlanmadığını büyüdükçe öğreniyorsunuz, İnsan sadece yemek yerken yutkunmuyor, çocukken ağladığın şeyler üzüldüğün için değilmiş, küsmek dudak bükmek değil artık, kaygın artık terkedilmek değil ve hatta yalnızsın artık.
Şey benim annem öldü de.
N.A
Baba
Daha 1.sınıftım babamla o zaman ayrıldı yollar
Birdaha da hiç baba oğul olmadık
Daha 7 yaşındaydım çocuktum
Daha doğrusu öyle sanardım
Sizin hiç babanız varken ölü gibi oldumu
Benim oldu ve ben herkese kör oldum
Sene bilmem kaç yada hangi ay bilemem
Ben ölüyordum yavaş yavaş sessiz sessiz
O zamanda yoktu o zaman da yoktum
Nasıl bir duygu
