KATRAN KATRAN ÜSTÜNE
Kafam dolu gelme,
Şükürsüz değilim bu koca siyahlar içinde.
Bana gelme,
Gelme dediysem dönecekmiş gibi,
Kalmayacak gibi gelme.
Günahla böyle iç içe,
Bana gelme.
Değer verirsin mesela...
Hayatındaki herkesten daha çok değer verirsin, kendinden bile daha çok hatta. Sonra bir bakarsın hayatını değiştirmek istediğin kişinin yüreği değişmiş... Anıları silinmiş, sevgisi tükenmiş...
Sevilmemek, terkedilmek, kaybetmek... Hepsi hikaye aslında.
Hani en çok değer verip, inanıp, güvenip yüreğini açtığın insanın umrunda olmadığını görüyorsun ya bir süre sonra.
En çok o dokunuyor insana...
Acıtan şey bu aslında...
''Aşkta yenilgi terkedilmek değildir.
Artık fark edilmemektir.'' demiştin ya,
Sen beni fark ettiğini hep inkar ettin.
Ben de yenilgimi kabul ettim sadece.
Şimdi hala eskisi gibi davranmıyorum diye kızmaya, üzülmeye hakkın yok. Seni görüyorum, duyuyorum ama susuyorum. Çünkü sen bir tek bu şekilde beni anladın.