Terörizm

Önce "şu an" ların bütününü sonra geçmişin çöl rüzgarlarını ve nihayetinde geleceğin ışıklı hayallerini birleştiren bir kitap. 40 yaşındaki doktor mithat ile "ne faşizm ne kapitalizm ne terörizm , insanlığı konformuzm bitirecek. " Cümlesi etrafında günümüz erkek dünyasının yalnızlığını, kırılganlığıni tembelligini görüyorsunuz. Sonra 100 yıl önceye gidip osmanlı'nin son zamanlarinda tayyare pilotlarını, Fransızlara karşı gövde gösterisinde hayatını kaybeden subayın isminin bir ilçeye verildiğini ( şimdilerde Fransızi İngiliz almanı tarafından talan edilmiş olsa da ) , bir erkeğin isterse ne de güzel sevebileceğini görüyorsunuz. Ardından hiç beklenmeyen bir son ve o sonunda sonu ile ab-ı hayat suyunun bir damlasını arıyorsunuz.
Kitap bir ilk romana göre gerçekten çok başarılı. İlk sayfalarda "eee ? Suruç'ta rakı içip müzik dinleyip böyle nostalji romantizmi yaparak mi bitirecegiz 400 sayfayı ? " Diye sordursa da sonraki sayfalarda uzun süre çöl rüzgarlarını ve kum tepelerini gezdirerek sakinlestiriyor. Ardından İstanbul'un hayhuyuna dalar gibi tekrar hayatın içine daliyoruz ama asıl roman o kısımda başlıyor zaten.
Yeri geldiğinde varoluşsal sancılardan bahseden yeri geldiginde bir ülkenin tarihine dair Wikipedia tarzı bilgiler sunan, bolca alkol sofrasina oturtup bolca ölümden bahseden güzel bir roman. Bir erkek romanı. Romanda karakterlerin çoğunluğu erkek. Kadınların hepsi ölüyor. Kadınlarin hepsi seviliyor. Çok ütopik gerçekten. Öyle çok akıcı çok sade günlük genel geçer bir kitap olduğunu söyleyemem. Çok katmanlı ama bıktırmayan, okurunu safdışı bırakmayan, okura seslenen bir kitap. Dizisi filmi yapılır yani...
Kitabın en beğendiğim bölümü biraz bencillik olacak ama yazarın hocası Murat Gülsoy 'a yani benim en sevdiğim yazara teşekkür ettiği cümle oldu.