Erkan
Erkan
@terra_incognita
Suçluluk kişinin kendi sefilliğinin korkusudur. Başkalarıyla ilgisi yok.
Kütahya
224 reader point
Joined on January 2018
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
'Benim Adım Kırmızı' tarihi bir olayın kahramanlarından hepsinin hatta bir at veya bir rengin bile birinci ağızdan olayları anlattığı tarihi bir roman. Fakat olayı anlatanların dürüstlüğüne inanamıyoruz. Orhan Pamuk 'güvenilmez anlatıcı' dediği bu tekniğin ilk uygulayıcılarından. James Joyce'un 'Ulysees'i, Faulkner'in 'Ses ve Öfke'si bu teknikle kaleme alınmış. Hatta Akiro Kurusava'nın 1950'de yaptığı 'Raşamon' adlı filmde de ilk defa bu teknikten faydalanılmış.
Bu bilgileri, okuduğum kitabın 11.baskısının Orhan Pamuk'un son sözünden elde ettim. Orhan Pamuk bu kitap için binlerce minyatüre baktığını, kütüphanelerde Osmanlı'daki kayıt defterlerini okuduğunu dile getiriyor. Yani dört senede uzun araştırmalar sonucunda yazılan bir roman. Zaten okurken 16.yy Osmanlı dönemini yiyecekler, giyecekler, mekanlar vasıtasıyla yaşıyorsunuz.
Çocukluğundan 20'li yaşlarına kadar resim yaptığını bu son sözden öğrendim Pamuk'un. Yaşadığı dönemde güçlü bir resim geleneği olmaması onu geçmişe götürmüş. Romandaki Şeküre, Şevket ve Orhan isimleri kendi gerçek hayatından. 1950'lerde yaşadıklarını 1590'lara taşıma çabası.
Üslubunu çok sevdiğim Orhan Pamuk bu kitapta beni çok fazla avucunun içine alamadı. Tempo zirve yapamadı bir türlü. Kendini okutan ama hep aynı çizgide seyreden bir tarihi roman olarak hafızamda kalacak.
Bence, Cervantes dünyada modern teknikle ilk romanı yazmış fakat aynı zamanda en iyi son romanı da yazmış. Tam uzunluğu 850 sayfa civarında. Dünyayı algılaması anlattığı hikayeler büyüleyici. Roman içinde roman yazmış Cervantes. Eserde kahramanla arasında benzerlik bulunduğu söylenir.
Don Quijote, saf belki aptal fakat ideal ve prensiplerini terk etmeyen iyi insan modelidir. Ama günümüzde olduğu gibi çıkarsız dürüstlüğü deli sanılmasına yol açar çevresince.Gerçeklerden kaçarak hayal gücüne sığınır çoğu zaman ideali için. Bazen öyle bilgece konuşur ki şaşkınlığa uğrar karşısındaki .
Ülkemizdeki yel değirmeni hikayesi romanda çok az bir yeri kaplıyor. Roman bu kadar sığ değil.
Don Quijote romanı, şövalyeliğe bir saygı duruşu niteliğindedir. Çünkü yazıldığı dönemde askeri teknik ve silahlarda yeni gelişmeler yaşanmıştır.
Don Quijote ‘Her şövalyenin yüreğinde bir kadın vardır.’ der. Yaptığı her şeyi ona kadın yaptırır. Kadının da onu sevmesini ister.
Yardımcısı ve uşağı Sancho Panza ise açıkgöz, uyanıktır. Adeta kapitalist sistemin insan modelidir. Ama dürüstlüğünden ödün vermez. Ve müthiş komiktir. Don Quijote’i çok iyi idare eder. Don Kişot'un tüm hayal perestliklerine göz yumar. Sanço Panza, insanda sabitleşmiş bir fikire, karşı çıkacak kadar saf değildir.
Tüm bu hikaye, körü körüne bir idealizmin insanı nasıl hayal perestliğe sevk ettiği ve onu ölüme götürdüğü üzerine hüzünlü bir komedidir de.
Kıyıda köşede bularak okumaya başladığım bir kitaptı. Okumamın üzerinden yaklaşık bir sene geçti. Ama yorum yazacak kadar beğendim. Etkilenme sebebim yazarın üslubu ve okuyucuyu kitaba bağlama becerisi. Yani beklentimi düşük tutarak ayakta ilk paragrafını okuduktan sonra gerisi çorap söküğü gibi kendiliğinden geldi zaten.
Ben genelde iki kitap okurum aynı anda. Birisi gelişimime yardımcı olacak dolu bir kitapken diğeri kafamı yormayacak, okuyup unutup geçeceğim bir kitap olur. İşte bu kitap da ikinci seçeneğe giren, kafa dağıtmak için okunan kitaplardan birisi.
