“Çok mutluluğa alışmış kimseler müşkülpesent olur ve en ufak bir zorlukla karşılaşmaya alışık olmadıklarından, herhangi bir şey beklentilerine uygun düşmediğinden sarsılırlar.”
“Eğer uyanıksak ortak bir dünyamız vardır; ancak rüya görüyorsak herkesin dünyası kendine özgüdür.”
Reklam
Sabahları evinden,akşamları iş yerinden ve dükkânlardan çıkman;bindiğin arabalardan,otobüslerden inmen; Geceden gündüze, gündüzden geceye varman;kıştan bahara, bahardan kışa ulaşman bu kederinde yok olup gideceğini göstermiyor mu? Bir şeyin başlangıcı varsa bitişi de olmak zorunda değil mi?
İslam Filozofu Kindi, Gemi Yolcuları istiaresiyle şunu anla­tır: 'İnsanlar , bu dünyada asıl yurtlarına doğru deniz yolculuğu yaparken bazı ihtiyaçlarını temin etmek üzere bir adaya uğrayan yolcular gibidir . Bu yolculardan bir kısmı ihtiyaçlarını giderip hemen gemiye döner ve en rahat yerlere otururlar; bazıları adanın güzelliklerine kapılıp oyalanırlar , bu yüzden gemiye geç geldikleri için hem uygun yerler bulamazlar hem de adadan topladıkları çiçekler , kıymetli taşlar yolculuk boyunca başlarına dert olur. Bir grup ise gemiyi büsbütün unutarak tabiatın çekiciliğine kendile­rini kaptırır ve geminin kalktığını bile fark edemezler; sonunda acılar içerisinde kıvranarak ölürler . İşte dünyanın çekiciliğine ka­pılarak ölümden sonraki hayatı unutanların akıbeti budur . "
Sayfa 17
“Kul ağladı mı, rahmet denizi dalgalanmaya başlar. Dal, ağlayan buluttan yeşerir. Mum ağladıkça aydınlık artar” (Mesnevi, Cilt 2)
Reklam
Bazen üzerime keder çöktüğü zaman, insanların kalbinde kendi kalbimin istediğini bulamadığım zaman tabiatın ve cansız şeylerin manzarası beni teselli eder. Kayalara, ağaçlara sevgi bağlarım.
"Bazen tek bir şeyi düzgün bir şekilde anlamak için her şeyi anlama şeklinizi değiştirmeniz gerekir."
Sayfa 13 - Jordan B. PetersonKitabı okuyor
"Gülüşü bana kaybettiğimi sandığım her şeyi bir lazhada iade etti." —Ahmet Hamdi Tanpınar
Reklam
Ben işte miraç gecelerinde Bir peygamberin kanatlarında teselli aradım
“Sessizliğimin pencerelerinin önünden sonsuz nehirler akıyor. Hep öbür kıyıda gözüm, niye orada farklı ve mutlu bir yaşam sürmeyi düşlemem, bilemiyorum. Belki de teselli veren, sakinleştiren, kutsal yağlar sürüp ayinler yapabilen yalnız sen olduğundan.”
"Kim bilir? Bazı kapıların bize kapalı görünmesi önünde değil, arkasında durduğumuz içindir." Ahmet Hamdi Tanpınar
gözlerin acıyorsa gece var, rüya bir teselli uykusudur buna dünyanın sonu derler efendi sen şiirle avun dur!
İnsanın dile getirebildiği en temiz, en duru sözcük "anne", en güzel sesleniş "anneciğim"dir. Bunlar küçük oldukları kadar yüce; umut, sevgi ve şefkatle yoğrulmuş, insan yüreğinin tüm inceliğini, tatlılığını ve sıcaklığını yansıtan çok güzel sözcüklerdir. Anne hayatta her şeydir: Hüzünde teselli, kederde umut ve zayıflıkta güçtür. Sevginin, şefkatin ve bağışlamanın kaynağıdır. Annesini yitiren, başını koyacağı bir göğsü, ona dua eden bir eli ve onu koruyan bir bakışı yitirir.