Hayatta öyle yaralar var ki, ruhu inzivadayken cüzam gibi yer,kemirir. Bu acıları kimseye belli etmek de olmaz,zira inanılmaz acıların nadir görülen olaylardan sayılacağı kanısı yaygındır. Birisi çıkıp da bunları söyleyecek,yazacak olsa,insanlar yaygın inançlara,kendi akidelerine göre kuşkucu,alaycı tebessümlerle karşılar. İnsanlık bir çaresini,ilacını bulamadı zira. Bir tek ilaç var: Şarapla,afyonla,uyuşturucu maddelerle yapay uykuya dalmak. Ancak böyle ilaçların etkisi geçici ne yazık ki! Teskin edecek yerde bir süre sonra acının şiddetini artırıyorlar. Acaba günün birinde bu doğaüstü olayların sırrını,ruhun koma halinde, uyku ile uyanıklık arasındaki berzahta görünen gölgesinin yansımasını anlayacak biri çıkacak mı ?