"Unutma," derdi tekrar, "kendi sesin! İşte en önemli şey bu. Senin sesin! Dünyada hiçbir tarza, hiçbir modaya oturulamayacak kadar senin olan bir üslup. Elin gibi,gözün,bakışın,gülüşün gibi senden bir parça."
"Tanrı'nın gözünde bütün günahlar aynı değil miydi? Çocukluğumdan beri pazar ayinlerinde duyduğum şey,bu değil miydi? Bir anda kendimi cennetten kovulan bir kafir gibi hissetmiştim."
"Burada hayatı oluruna bırakacaktım. Her sabah bilgisayarın başına oturup vasat bir cümleyle yaptığım gibi kendimi sorgulamayacak ya da düzeltmeyecektim."