Thomas Edison bir gün eve geldiğinde annesine bir kağıt verdi ve " Bu kağıdı öğretmenim verdi ve sadece sana vermemi tembihledi". dedi. Annesi kağıdı gözyaşları içinde oğluna sesli olarak okudu: "Oğlunuz bir dahi. Bu okul onun için çok küçük ve onu eğitecek yeterlilikte öğretmenimiz yok. Lütfen onu kendiniz eğitin".
Aradan uzun yıllar geçtikten sonra Edison'un annesi vefat ettiğinde, o artık yüzyılın en büyük bilim adamlarından biriydi ve bir gün eski aile eşyalarını karıştırırken birden bir çekmecenin köşesinde katlı halde bir kağıt buldu ve alıp açtı. Kağıtta "Oğlunuz ; şaşkın ve akıl hastası bir çocuktur. Artık kendisinin okulumuza gelmesine izin vermiyoruz..." yazılıydı.
Edison saatlerce ağladıktan sonra günlüğüne şu satırları yazdı:
Thomas Alva Edison, kahraman bir anne tarafından, yüzyılın dâhisi haline getirilmiş, "şaşkın" bir çocuktu..