Neredeysen
nereye gider
sen
kendinsen
hep-
kaç martı var
alnına eşlik eden?
“Dünya
belki de
bir kocaman gürültüdür
sadece —
zamanı gelince susacak— —
gelecek
zamanı.”
Sayfa 80 - Metis yayınlarıKitabı okudu
“Parmak ucuyla dokunuyorum dünyaya
Büyük bir hızla koşarak geçiyor yanımdan
Uzağımda üstünü örterek yatıyor pusuya
Sanki bir şey çıkaracakmış gibi kanımdan.”
Sayfa 77 - Metis yayınlarıKitabı okudu
“Şimdi buraya
yağmur yağsaydı ,
Dışarıdaki pus
usul usul girseydi içeriye,
yeniden temizlenerek
ekinler gibi
bitiverseydi yaşamım—
Yağmazdı ki —”
Sayfa 16 - Metis yayınlarıKitabı okudu
Ben çocuğum. Annemle babam beni bu dünyaya davet et-
tiler ve geldim. Bir çocuğu dünyaya davet eden herkes, onu
beslemekle, giydirmekle, duygusal ve fiziksel ihtiyaçlarını
karşılaşmakla yükümlüdür. Ben hiç kimseye borçlu doğmadım. Ne anne-babam ne de bir başkası benimle "Annen seni dokuz ay karnında taşıdı, annen seni emzirdi, annenin sütünü ona borçlusun," gibi cümlelerle konuşabilir. Ben hiç kimseye borçlu doğmadım. Ama annemle babam, bana borçlular. Sofralarındaki yemeği benimle paylaşmak zorundalar.
Ben çocuğum. Kusurum yok. Olumlu olumsuz herhangi
bir şey hissetmekte özgürüm. Üzülebilirim, öfkelenebilirim,
korkabilirim, herhangi bir şeyden memnun olmayabilirim.
Hislerimi ve düşüncelerimi ifade etme hakkım var.
bütün sevinçler, bütün acılar
ölürler tatlı avuntusunda şarkıların.
Sayfa 106 - Metis YayınlarıKitabı okudu
nereye
gidile
bilir
ki?
hiç.
Sayfa 12 - Metis YayınlarıKitabı okudu