Şimdi oturduğum evde, ben gökyüzü ile yeniden tanıştım.
Eskiden de benim için bir gökyüzü vardı. Şimdi evimdeki balkona çıktığım zaman, yıllardır gökyüzünü nasıl da tanımadığımı anladım. Onu, olabildiğince geniş bir plandan görüverince, yüreğim ağzıma geldi. Meğer ne muhteşemmiş dedim.
İşte hayat da böyle. Küçücük pencerelerden gördüklerimiz, aslında hayatı bize tanıtmaya yetmiyor. Tıpkı gökyüzü gibi, hayata da geniş pencerelerden, yüksek balkonlardan bakmak gerekiyor. Bu yüzden gücüm yettiğince, bu farklı ve geniş pencerelerden gördüklerimi, duyguları da hiç atlamadan göstermeye çalışıyorum insanlara. Pencereler çoğaldıkça yükselecek, ufuk daha net görülecek.
Tragedya
İşte böyle rahattır tragedya. Rahattır, emindir... Oysa ki bir dram olsaydı, hainler, amansız kötü kişiler, ezilen mazlumlar, öç almalar, fedakarlıklar ve ümit parıltıları arasında, ölmek ne kadar güç olacaktı. Tıpkı bir kaza gibi. Belki de iyi kalpli genç jandarmalarla birlikte, tam zamanında yetişecek, böylelikle kahraman da kurtulacaktı. Tragedyada ise böyle bir imkan yok. Biz bizeyiz. Yani kısacası hepimiz masumuz. Biri ölüyormuş, öbürü öldürüyormuş, ne çıkar bundan? Bu sadece bir rol taksimi meselesi. Tragedyada ümit yok. Onun için herkes rahat. İnsan tragedyada kapana kısılmış bir fare gibi kıskıvrak bağlıdır. Sırtında bütün kâinatın yükü, bağırıp çağırmaktan başka elinden hiçbir şey gelmez. Ne ağlamak, ne de sızlanmak sadece bağırmak. Söylenecek olanı, o ana kadar hiç söylenmemiş olanı, belki de daha hiç düşünülmemiş olanı bağırmak. Dramda insan çırpınır durur. Çünkü her an kurtulma ümidi vardır. Bu sefil, haris bir duygudur. Tragedya asildir, krallara göredir.
Fıransisko diyankonyo
“İkisinin de aynı konu olduğu hiç aklınıza geldi mi? Paranın maddesel kaynaklardan geldiğini, zihinsel bir kökü ve anlamı olmadığını düşünen insanlar, aynı zamanda ve yine aynı sebeple, seksin de fiziksel bir kapasite olduğunu, zihinle, seçenekle ve değer sistemleriyle ilgili olmadığını düşünürler. Bedeninizin bir arzu yarattığına ve seçimi sizin
Sayfa 236 - PegasusKitabı okudu
Dördüncü kanat inceleme
"Zulüm bizdense, ben bizden değilim"
BİR ŞEYLERİ DEĞİŞTİRMEK ADINA,
Rachel insanlığının bedelini ödemiş bir kahramandır.
Rachel Corrie Mart 2003 tarihinde iki İsrail buldozerine karşı 3 saatlik direnişi sonrasında İsrail dozeri tarafından ezilerek katledildi.
16 Mart geldi mi gözlerimiz yaşarır Rachel Corrie'yi düşünerek.
Vahşete karşı sessiz kalan küresel güçlerin bir ferdi Rachell.
Ruhunun güzelliğini ile dünyada ses olan Rachel'lerin sayısı her geçen gün azalıyor
Rachel Corrie nin şu sözlerinde anlam buluyor her şey;
"Canımı yakıyor, geçmişte de yaktığı gibi, dünyanın böyle korkunç bir hâle gelmesine göz yumuşumuza tanıklık etmek."
"Zulüm bizdense, ben bizden değilim"
Ben Diğer çocuklar için buradayım.
Buradayım çünkü önemsiyorum.
Buradayım çünkü her yerde çocuklar ıstırap çekmekte.
Çünkü kırk bin insan her gün açlıktan ölmekte.
Buradayım çünkü o insanların çoğu çocuklar.
Anlamalıyız ki, fakirler hep yanımızda ve biz onları görmezden geliyoruz.
Anlamalıyız ki, bu ölümler önlenebilir.
Anlamalıyız ki,üçüncü dünya ülkelerindeki insanlar da tıpkı bizim gibi düşünür, endişelenir, güler ve ağlar.
"Canımı yakıyor, geçmişte de yaktığı gibi, dünyanın böyle korkunç bir hâle gelmesine göz yumuşumuza tanıklık etmek."
"Zulüm bizdense, ben bizden değilim"
Rachel Corrie