İnsanın "toprağım" dediği kişiye kazık atmasına, toprak kayması denir.
Toprağın altında ve üzerinde bulunan her şey durmadan değişir, çünkü toprak canlıdır ve bir ruhu vardır. Bizler bu ruhun birer parçasıyız ve onun bizim yararımıza çalıştığını çok az biliriz.
Sayfa 100
Birlikte sürekli vatanımızın geleceğini düşünüyorduk. Günden güne küçülüp toprak kaybettiğini görüyor, üzülüyorduk. Memleketimizin bu kötü kaderini değiştirmek için neler yapabileceğimizi tartışmadan bir gün bile geçmiyorduk.
Sayfa 59
"evet kara bir ömür bu benimki.
kara bir toprak.
gerçekle değil, hakikatle değil,
kalbimin aklıyla kurduğum,
kara bir ömür.
yalnız değilim, biliyorum,
binlercesi var, onbinlercesi vardı.
kara bir ömürle buradan geçen."
Kavanoz
Ben
senden önce ölmek isterim.
Gidenin arkasından gelen
gideni bulacak mı zannediyorsun?
Ben zannetmiyorum bunu.
Iyisi mi,beni yaktırırsın,
odanda ocağın üstüne korsun
içinde bir kavanozun.
Yüzyıllardır aynı amaç. Bu vatanı bölmek istiyorlar. Sadece komikler.
Yüz yıl önce bu memlekette herkes bizden yalnız adalet istiyordu. Sonra toprak hakkı istedi. Şimdi ise bütün unsurlar müstakil bir çekirdek etrafında toplanmışlar, ana bünyeden ayrılmak istiyorlar. Her cemaatin cebinde ayrı bir vatan haritası var.
Sayfa 99Kitabı okuyor
O halde bilseniz hayatta ne büyük bir zevkten mahrumsunuz ! Ağlamak, ağlamak bu tatlı bir şey... Bu, yağmurun bir yaz günü kuru ve kızgın toprak üzerine yağışı gibi bir şey...
Nazım Hikmet
Bugün pazar
Bugün beni ilk defa güneşe çıkardılar.
Ve ben ömrümde ilk defa gökyüzünün
bu kadar benden uzak
bu kadar mavi
bu kadar geniş olduğuna şaşarak
kımıldamadan durdum.
Sonra saygıyla toprağa oturdum,
dayadım sırtımı duvara.
Bu anda ne düşmek dalgalara,
bu anda ne kavga, ne hürriyet, ne karım.
Toprak, güneş ve ben...
Bahtiyarım...