"Sen zalimlikle ev hanımı duygusallığının, açık görüşlülükle dünyayı toz pempe görmenin şimdiye kadar gördüğüm en inanılmaz karışımısın. Bunları aynı anda kendinde birleştirmeyi nasıl beceriyorsun, anlamıyorum."
Hiç herkesin ayaklarıyla ezdiği yoldaki toz, güneşi hayal edebilir mi?
Sayfa 98Kitabı okuyor
Çığlıklar, iniltiler toz dumana karışıyor, dağ taş yanıyordu.
Sayfa 15 - ötükenKitabı okuyor
Çocukluğumun son baharı soğuk ve rüzgarlı.
Tadı toz gibi, kokusu acı bir ayrılışı ve değişimi andırıyor…
Monokl kitapKitabı okudu
Sıçanlar kaçarken ortalığı toz duman ederler.
Sayfa 88 - Can Yayınları.
“Bir süre sustular yine; sonra Kabrero sordu: "Neden ayrıldın öğretmenlikten?"
"Öğretecek şey kalmamıştı."
"Anlamıyorum."
"Gittikçe azalıyordu öğretilecek şeyler. Asiler gelip
kasabayı yakıyorlardı. Jandarmalar gelip yıkıyorlardı. Sonra gene asiler. Sonra gene jandarmalar. Çarşıda dükkân ya da sergi sahibi
Sayfa 122Kitabı okudu
Dünyamızın kainatta bir toz zerresi olduğu, bizlerin de bu toz zerresinin içinde seçilemeyecek kadar küçük varlıklar olduğumuz bilgisi hâlâ içimi derin bir umutsuzlukla dolduruyor.
Sayfa 287Kitabı okuyor
Düşünceyle dizginlenmeyen duyarlık, fazla aşınacaktır. Aşınmış duyarlık ise, ruhun parçalanıp toz haline gelmesine, kişiliğin bin parçaya bölünmesine yol açacaktır.
Sezai Karakoç
Bir toz zerresinin bile görüldüğü o beyazlıktan bize kalan, çocukluğumuzun masumiyetinden başka bir şey değildir.
Sayfa 63
Sevinç Çokum
Zaman, o kırbaçladığımız, iyi ki koşuyor böyle. Acıyı toz duman içinde bırakıp gitmese güler miydik yeniden?
Sayfa 28Kitabı okuyor
Pamuk şekerler ve çalınan bulutlar üzerine.
Pamuk şekerciler bulutlardan çalmış bugün biraz, biraz da biçarelerin mutluluğundan. Ondan mıdır bilmem, küçük bir çocuğun yürümeyi öğrendiğinde çehresinde parıldayan gözlerle pamuk şeker satan amcalara koşması.. Avuçlarında eriyip giden o yalnızlık mıdır? Toz pembe bulutlar ellerinin arasından yeşil çimenlere dökülür pare pare, aşıklar birbirine hep böyle eksilerek mi kavuşur ? Hep böyle güleç midir küçüğüm senin yüzün? Ya niçin tebessüm etmez pamuk şeker satan amcalar? Hayat hep böyle masmavi miydi? Yoksa sen gül diye mi pembeydi bulutlar bugün?
“O her şeyi toz pembe görüyor, düşünebiliyor musunuz? Böyle bir şey mümkünmüş gibi!”
Sayfa 27 - Sel Yayınları
