Tragedya

Dediğim gibi, Rus işgali bir tragedya değildi yalnızca; garip (ve artık açıklanması mümkün olmayan) bir esrimeyle, coşkuyla dolu bir nefret karnavalıydı.

Avrupa hayallerini gerçekleştirmek için kuran insanların ülkesidir.Orada gerçekleşemeyen hayal bir acı kaynağı, bir tragedya konusudur.

Avrupa,hayallerini gerçekleştrmek için kuran insanların ülkesdir.Orada gerçekleşmeyen hayal bir acı kaynağı,bir tragedya konusudur.
Doğu'da ise hayal bir keyif,bir gerçekten kaçma vesilesidir.
Doğulu,geviş getirir gibi,kendi içinde başlayıp kendi içinde biten,hedefsiz, başıboş hayaller kurar.

Adı ister Macbeth, isterse Oidipus veya buna benzer başka bir tragedya olsun, herhangi yüce bir sanat yaptının başlamak üzere bulunduğu bir anda, insan sonsuz güzelliğin humması içinde yüzmez mi?

"Arzunun yarattığı sıkıntı ve güçlükler hüsrandan doğar; bir şeyi tercih ettiğimizde başka bir şey yüzünden hüsrana uğrayabiliriz. Dolayısıyla hüsrana katlanıp katlanamayacağımız ya da bunu isteyip istemediğimiz son derece belirleyicidir. "İhtiyaçlarımız" dediğimiz şeyler konusunda bu kadar emin ve ikna edici varlıklar olmasaydık bu durumun ceremesini başka şekilde çekiyor olurduk. Tragedyalar hüsrana uğramanın eşiğinde olan, bir şeye ihtiyaç duymaya başlayan bir kişiyle başlar ve ilk etapta ana karakterin gözünde henüz tragedya değildir."