Bu gün atandığım köyümdeki ilk saatlerimi yaşıyorum. Bu uzak Anadolu köyünde beni çok samimi karşıladılar. Eşyalarımı yerleştirdim. Okulu inceledim. Bazı ihtiyaçları var. Köylülerle konuştum. Muhtar: “El ele verir eksikleri gideririz Hocam” dedi… Buraya geldiğime hiç pişman değilim. Öğrencilerim çok içten. Hep gözlerimin içine bakıyorlar. Adeta “öğretmenimiz bir şey istese de yapsak” der gibiler…