Oysa herkes öldürür sevdiğini,
Bunu böyle bilin,
Kimi hazin bir bakışla öldürür,
Kimi latif bir sözle,
Korkaklar öperek öldürür,
Yürekliler kılıç darbeleriyle!
Anneler birbirlerinin acılarını hissedebilirlerdi. Bende hissediyordum. Kalbinin üstünde sizisi içinde bir hançer olduğuna yemin edebilirdim. Keşke o rüzgar o hastane koridoruna esseydi ve herkesin acısını bir hamlede ucurup yok edebilseydi. Yada bazı cümleler her umudu yok eder türden olmasaydı...