tuğçe
@tugcelimy
bırak imkansız kalsın
Sakarya
Eskişehir
14 okur puanı
Temmuz 2022 tarihinde katıldı
"Ve şimdi de, sanki biriken suların boşalması için zihninde bir baraj çökmüş gibi, bir sürü gizli kalmış anı birbiri ardına boşalırcasına aklına doluyordu."
"Kendi kafamdan geçenleri bile bazen anlamaz oluyorum."
Yüzünde haksızlığa uğramışlara özgü büyük bir öfke vardı.
Okur Takip Önerileri
Of tanrım, ne olur böyle olmasın.
(Ne olur mutlu sonla bitsin)
Anne üzgünüm her şey ters gitti, of anne lütfen lütfen canım çok acıyor, şimdi ne yapayım?
"Ve artık hiçbir şeyin önemi kalmamıştı, sırtüstü yatıp yıldızları görmesi de önemli değildi, son bir kez yıldızlara bakarak ölmesi..."
"Yüzyıllardan beri bilgeler zamanın her yarayı kapadığını söyler dururlar, ama yara öldürücü olabilir."
ev bazen dört duvar bir çatı değildir. Bazen koyu kahve saçlar, kahverengi gözler ve en güzel gülümsemelerdir.
"Sanki yaşam bütün ağırlığıyla taş gibi üstüne düşmüş... üstelik daha üç yaşındayken."
"Hayatım, gömülü umutlarla dolu mükemmel bir mezarlık gibi."
tuğçe tekrar paylaştı.
Yok ettikleri insanın; bir zekası, hayata güvenen bir aklı, ölüme hazır olmayan bir ruhu olduğunu hiç düşünmemişler midir?
"Kelimeler birbirinden farklı izler bırakırdı insanların ruhuna."
"bir şeylerden kaçar gibisin soluk soluğa, ama hiçbir şey anlatmayacağına yemin etmiş gibi sakinsin. gitmek istediğin belli bir yer yok ama kalmak istemediğinden artık eminsin. sadece biraz olsun herkesin ve her şeyin susmasını istemişsin. kendini duyabilmek için."
