"Kutsal olan Şamil değil, Mansur'du, dedi. Gerçekten bir din adamı, bir ermiş o. O imamken bizim millet de bambaşkaymış. Mansur köy köy dolaşırmış, halk onun yoluna çıkar, eteğine yüz sürer, yaptığı kötülükleri söyler, bir daha kötülük etmeyeceğine söz verirmiş. lhtiyarlann anlattığına göre, o zamanlar herkes gerçekten bir ermiş gibi yaşarmış. Ne sigara içen varmış, ne de içki! Bir tek namazı kaçırmazlarmış ... Dargınlar kan dökülmüş olsa bile birbirini affedermiş. Yolda para ya da herhangi bir şey bulanlar, belki sahibi gelir alır diye, yol üstündeki bir direğe bağlar bırakırlarmış ... O zamanlar Tann da halka güler yüz gösterir, nimetler yağdırırmış ... Şimdi öyle mi ya? .."