Devletlülerden yeni yetmelere
Türk milliyetçiliğinin ortaya çıkma aşamasında Sünni İslam'ın Türk kimliğinin belirleyici bir öğesi konumuna gelmesiydi. Yani Türk milliyetçiliği, Alevi unsurunu da dışlayan bir biçimde tanımlandı. Gerçi Osmanlılık, çok uzun bir süredir Sünnilikle iç içe gelişmişti. Merkezi Osmanlı kültürünün etkilediği Türkçede "kızılbaş" ve "dürzü" sözcükleri, birer küfür olmuştu. Nitekim Sivas'tan 1919 Temmuzu'nda Erzurum'daki Mustafa Kemal Paşa'ya yazan Albay Refet (Bele) Beyde, Sivas yöresi Alevilerini "kansız" biçiminde adlandırmıştır. Ayrıca Türk milliyetçiliği, tutunabilmek için İslamcılık ideolojisine bir dizi ödün vermek zorunda kalmıştı. İşte bu yüzden Ziya Gökalp'in programı yalnızca "Türkleşmek ve muasırlaşmak"tan ibaret kalmamış, bir de "İslamlaşmak"ı içermek zorunda kalmıştı. Gökalp'ten sonra Şemsettin Günaltay, Alevileri tamamen dışlayacak, 1923'te yayımladığı Mâziden âtiye kitabında ise Orta Asya iklim ve coğrafyasının Sünniliği Araplardan bile daha iyi taşıyacak bir Türk karakteri yarattığını ileri sürecekti.
Sayfa 26Kitabı okudu
Kural ister alışkanlığa, isterse taklide dayansın, yaratıcılıktan ve gelişmeden yoksundur.
Sayfa 27Kitabı okudu
İngilizler Kuralsız bir ulustur; ama tarihsel bağlantılar, gelişme bakımından bilinen gelenekler, en çok ingilizlerde görülür. İngilizleri geliştiren gelenekçiliktir.
Sayfa 27Kitabı okudu
Türkçülük akımı, Osmanlılığın karşıtı olmak şöyle dursun, aslında en güçlü doğrulayıcısı ve yardımcısıdır.
Sayfa 17Kitabı okudu
Ne Mutlu Türküm Diyene
Türklükle övünen tek bir fert yoktu. "Türk" kelimesini ayıplı unvanlar gibi, kimse üzerine almıyordu.
Sayfa 35
Bir milliyetin yurdu olmayan ülke, fertlerin karın doğuracağı bir imaret mahiyetini alır. Devlet ve vatan müesseseleri milli ülküye istinat ederse hayatları ebedidir. Fertlere istinat ettikleri takdirde tükenmeye mahkumdur.
Sayfa 75
