Benimle konuşmak bile yükmüş meğer sana. Bense neler ummuş neler beklemişim. Birisinin bu denli beklentisinde olmak da yorar insanı. Özür dilerim, seni yoruncaya kadar sevmişim. Ve teşekkür ederim "Bu zamana kadar olacağı varsa olurdu." demeyi öğrettiğin için..
Kimseler bilmesin seni... Sevdiğim her şeyin olduğu bu yerin ortasında senin olduğun bütün anıları saklayacağım. Senin seven gözlerinden uzak bir şekilde gerçek dünyanın çamurunda donduğunda ise bu dünyaya dönüp kendi gözlerimi kapatıp seni tanımanın sade mükemmelliğiyle kendimi avutacağım.
Zamanla yaralar iyileşir, duvarlar insanı saklar sanıyorsun ama öyle değil. her şey zamanla geçmez, her yara kabuk bağlamaz. bir şey insanın yüreğine yerleşince kimse onu yerinden sökemez. velhasıl kül olmaz kalbindeki zamanla...
Uzaklardayım aslında, hiç kimsenin bilmediği, görmediği yerlerdeyim... sanırım bazı şeyleri yitirdim ve öyle kaldılar… bazen daralıyorum, bunalıyorum. yoruluyorum artık, hepsi bu…