Ölmek insanın canını yakar mıydı ? Yoksa uykuya dalmaya mı benziyordu ?
Sayfa 73Kitabı okudu
Keşke ölüm düşüncesini tamamen kafamdan atabilsem, diye düşündü. Ancak bunun, yağmurun yağmasını engellemeye çalışmaktan farkı yoktu.
Sayfa 73Kitabı okudu
TURNA TÜRKÜSÜ
Bozkır. Yelkovan otları. Gökyüzü masalı.
Irmakla birlikte bulutlara akan kavaklar
Boşluğun alın yazısı bir çift tekerlek izi
Güneşte bembeyaz kesilmiş mısır tarlaları
Rüzgâr değil, otların yedi renkli soluğu
Ayrılıktan yapılmış bir turna katarı
Toprağın buğusu tanrıya değdi değecek.
Sığırcık kuşlarından bir serinlik
İnce çılgalardan gidenler hâlâ uzaklık hevesi
Ey çocukluğun sonsuz baş dönmesi
Bir turna türküsüyle yazdım bu şiiri
Sevgilim
Hangi acıyla yaprak dökersek dökelim
İnsan kendini seveceği bir dünya buluyor...
Duymasına duymadım, Tanrı korudu beni. Başkaları söylediler. Hem aklın almayacağı bir şey değil bu. Şeytan isterse taşın içinde bile ıslık çalar. Köylülerin toprak köleliği kaldırılmadan önce üç gün üç gece kayalar uğuldamıştı. Kendi kulaklarımla işittim. Turna balığının kahkaha atmasına gelince, Jmenya balık yerine şeytanı yakalamıştı da ondan...
Ayrılık ne biliyor musun? Ne araya yolların girmesi, ne kapanan kapılar, ne yıldız kayması gecede, ne güz, ne ceplerde tren tarifesi, ne de Turna katarı gökte... İnsanın içini dökmekten vazgeçmesi ayrılık.
Sayfa 110Kitabı okudu
