Affet beni anne... Affet! Affetsin beni, dünyadaki tüm yaralı kadınlar. Ömrüne ihaneti kazınmış, tüm kırgın bakışlar. Çünkü ben sözümü tutamadım. O adamı affettim.
Ben varya artık çıldırıyorum maçın konuşulduğu kadar konuşulmadı.biz ne ara bu kadar şuursuz olduk!Ne ara kalbimiz bu kadar karardı.yok arkadaşlar vallahi şuan uzandığım yatağımda diken üstündeyim haram bana burada yatmak yanıyor yahu ümmet yanıyor. Hesabı sorulmayacak mı sanıyorsunuz yediğimizden içtiğimizden sıcacık evlerimizden her şeyden sorumluyuz.
Vallahi ben odaya sığamıyorum. Tutamadım tutamadım gözyaşlarımı ya ben bu insanlarla aynı çağı paylaştığım için nefret ediyorum ya onlardan.
Kendimi tutamadım, ona gitmek zorundaydım.
Attığım mesajları ciddiye almadın dimi?
Hayvan gibi içmişim yine tutamadım kendimi
Yoktu hiçbir beklentim
Zaten olsaydı bile
Ne farkeder?
Gönlümü avutamadım,
Seni söküp atamadım,
Ben bahtımı tutamadım,
Yar, seni unutamadım...
Yüreğimin kıyısına vurdu minicik bir dalga
Susmalıydım, tutamadım kendimi
Bir canım var feda etsem, sevdamı bilemezsin
Bir acım var anlatsam, önünü göremezsin
Herkes unuttu gitti, ben de unuttum herşeyi
Bari, sen unutma beni