Şimdi, yaşım hâlâ genç olduğundan güney adalarını, hindistanı düşünüyorum. Kim bilir belki bugün bana bu hayali kurduran tanrılar yarın küçük bir tütüncü dükkanı açmayı ya da emekli olup bir banliyö evine yerleşmeyi düşletecek bana.
Sayfa 101
Adalet nedir bilmez Tanrılar adaletli görünmek istiyorlarsa, gerçekleşmesi imkansız da olsa düşlerimize dokunmasınlar, sıradan da olsa, bize iyi düşler versinler. Şimdi, yaşım henüz gençken, Güney Adaları'nı hayal edebilirim; ya da ulaşılmaz Hindistanları; yarın, aynı Tanrılar öylesine bir tütüncü dükkanı almayı ya da civardaki kutu gibi bir evde emekliliğin tadını çıkarmayı hayal ettirebilir bana. Tek tek bütün hayallerimiz hep aynı hayaldir, çünkü hepsi sadece hayaldir. Tanrılar hayallerimi değiştirsin; ama hayal kurma yeteneğime el sürmesin.
Sayfa 96Kitabı okudu
Şimdi, yaşım henüz gençken, Güney Adaları’nı hayal edebilirim; ya da ulaşılmaz Hindistan’ları; yarın, aynı Tanrılar öylesine bir tütüncü dükkânı almayı ya da civardaki kutu gibi bir evde emeklililğin tadını çıkarmayı hayal ettirebilir bana. Tek tek bütün hayallerimiz hep aynı hayaldir, çünkü hepsi sadece hayaldir. Tanrılar hayallerimi değiştirsin; ama hayal kurma yeteneğime el sürmesin.
Adalet nedir bilmez Tanrılar adaletli görünmek istiyorlarsa, gerçekleşmesi imkânsız da olsa düşlerimize dokunmasınlar, sıradan da olsa, bize iyi düşler versinler. Şimdi, yaşım henüz gençken, Güney Adaları’nı hayal edebilirim; ya da ulaşılmaz Hindistan’ları; yarın, aynı Tanrılar öylesine bir tütüncü dükkânı almayı ya da civardaki kutu gibi bir evde emeklililğin tadını çıkarmayı hayal ettirebilir bana. Tek tek bütün hayallerimiz hep aynı hayaldir, çünkü hepsi sadece hayaldir. Tanrılar hayallerimi değiştirsin; ama hayal kurma yeteneğime el sürmesin.
Can
İşe yaramaz dizelerimin müzikal özü,
Yarattığım bir şey gibi tanıyabilseydim
ah keşke seni,
Ve beni karşıdaki tütüncü dükkânı
önünde hep bırakmayan.
Sayfa 54 - Kırmızı KediKitabı okudu
20 yaşındayken doğunun prensliklerine özlem duyuyordum; bugün ne ayrıntı ne de soru sormadan banliyöde bir yerde uyuşuk bir tütüncü dükkanı sahibi olarak huzurlu bir şekilde hayatımı bitirmekle yetinirim.
Kim olduğumu bilmeyen ben, ne olacağımı ne bileyim? Kim olmayı düşünüyorum? Öyle çok şey olmayı düşünüyorum!
-Álvaro de Campos, Tütüncü Dükkanı
Sayfa 72
tütüncü dükkanı
Bir hiçim ben,
Bir hiç kalacağım hep.
İsteyemem bir şey olmayı.
Ama saklıdır bende dünyanın bütün düşleri, sorarsanız eğer şahsıma
Odamın pencereleri,
Kim olduğu bilinmeyen milyonlarca insandan biri olan
işte benim odamın pencereleri
(Ne bilinebilirdi ki başka kim olduğum bilinseydi?)
Bir yolun gizemine bakar,
İnsanların sürekli gelip geçtiği ve
düşüncelerin asla giremediği.
Gerçek, imkânsızca gerçek bir yol,
bariz, tanınmayacak denli bariz,
Taşların ve varlıkların altında kalmış şeylerin gizemiyle,
Duvarlara küf, insanlara ak saçlar serpiştiren ölümle,
Her şeyin yüklendiği arabayı hiçbir şeyin yolunda süren yazgıyla birlikte.
Sayfa 10 - alakarga
