Geçtiğimiz günlerde çıkan Baron Begge. İlk bagge diyordum, sonra telaffuzu geliştirdim. Alexander Lernet-Holenia, ilk kez duydum, gördüm. Lernet-Holenia da anasının babasının soyadıymış. Kitaplarda baron, şövalye, İngiltere, at, kasvetli hava gibi bir şey gördüğüm zaman, ayrı bir ilgi duyarım. Yine kitap satın almama kararı almış olduğum bir gün, gidip kitabı satın alıp eve getirdim.
Bu kitap bir novella. Novella ne, roman gibi ama roman değil, uzun öykü gibi ama o da değil, ikisinin arasında bir yer. Arkasındaki yazıda gördüğüm Stefan Zweig bahsi, kitabın havası hakkında bir fikir oluşturdu açıkçası. Nasıl başlıyor, nasıl gidiyor. Üç bölüme ayrılmış durumda.
İlk bölüm 
Stefan Zweig ile 
Alexander Lernet-Holenia mektuplaşmasını, birbirlerine karşı övgülerini okuyoruz. Oldukça kibar ve dostane bir konuşma geçiyor aralarında.
İkinci bölüm Baron Begge, birinci dünya savaşı sırasında orduda süvari subayı olarak görev yapan Avusturyalı bir karakterin, mistik bir atmosferde yaşadığı deneyimi anlatıyor. Bir köprüye saldırıp, Ruslarla karşılaşacaklarını beklerken başlarına esrarengiz bir olay geliyor.
Üçüncü bölüm yazarın otobiyografisi, ben biraz sıkılıp hızlı geçtim.
Baron Begge içinde yaşanan olaydaki o gerilimli hava, anlatımın verdiği merak duygusu, betimlemeler benim için çok iyidi.
Sonuç olarak beğendim, öneririm.
FUNDİN OĞLU BALİN MORİA HÜKÜMDARI
Sayfalara buraya varmalarından itibaren yıllara göre numara vermişler galiba. En üstteki sayfa bir-üç diye numaralandırılmış, yani baştan en az iki sayfa eksik. Şunu dinleyin!
“Orkları büyük kapıdan ve nöbetçi -galiba; bir sonraki kelime bulaşmış ve yanmış: muhtemelen odasından- atıp, birçoğunu vadideki parlak -sanırım-günışığında katlettik. Floi
