Olvido
OLVİDO
Hoyrattır bu akşamüstüler daima.
Gün saltanatıyla gitti mi bir defa
Yalnızlığımızla doldurup her yeri
Bir renk çığlığı içinde bahçemizden,
Bir el çıkarmaya başlar bohçamızdan
Lavanta çiçeği kokan kederleri;
Hoyrattır bu akşamüstüler daima.
Dalga dalga hücum edip pişmanlıklar
Unutuşun o tunç kapısını zorlar
Ve ruh, atılan oklarla delik
Kızıl Veba
Kızıl ölüm'ün gelmesiyle birlikte dünya mutlak ve geri dönüşsüz olarak dağıldı, paramparça oldu. On bin yıllık kültür ve uygarlık, göz açıp kapayıncaya kadar yok oldu, "köpükler gibi uçup gitti".
Sayfa 30Kitabı okudu
"Hayat elimden uçup gitti," dedi kendi kendine.
Dedim ‘Dostlar uçup gitti bıraktılar tek başıma,Yarın sen de terk edersin yitik umutlarım gibi!’
Sayfa 31 - Boğaziçi Üniversitesi YayıneviKitabı okudu
İnsanın oğlu kendinden kopmuş bir parçadır, derler. Bir şahindir oğul: Canı istedi uçup geldi yanımıza, canı istedi, uçup gitti...
Sayfa 170 - Arina VlasyevnaKitabı okudu
Bir hayal, gerçekleşmesi gereken zamanda gerçekleşmelidir, işte tam o günlerde alınmalıydı bana akülü araba, artık çok geç, her şey için çok geç, uçup gitti elimizden o balon.
Sayfa 29 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
O bir masal kızıydı, anlamadı dilimden
kelebekler misali uçup gitti elimden
Sayfa 129Kitabı okudu
Uçup gitti artık gençliğim! Bir daha geri dönmez!
Herkes sevinç kesildi hemen, kimse surat asmadı artık. Tüm kavgalar unutuldu, tüm haksızlıklar karşılıklı olarak bağışlandı; kararlaştırılmış düellolar belleklerden silindi, kinler dumanlar gibi uçup gitti.
Bir ben kederliydim, olmayacak gibi kederli.
"Tüm dostlar uçup gitti – uçan umutlarım gibi O da bırakacak beni."
