Masallarda hep olduğu gibi kötü olaylar da iyiler kadar yaşanmak zorunda. Bizler işte o güzel anların yeniden yaşanacağını umarak hayatta kalıyoruz.
"Kendime tutuna tutuna kalkmaktan yorulduğum için tutundum ben ona," diye cevapladı genç kız. "Oysa bilmiyordum ki yaslandığım şeyin bir dal değil de, uçurumun kenarındaki küçük bir dal olduğunu."
Sayfa 32Kitabı okudu
Her evin sırları vardır ve her aşkın bir bedeli vardır...
Anne, lütfen hiçbir şeyin, özellikle aşkın asla sona ermediğine inanmaya çalış .
Sayfa 483 - PegasusKitabı okudu
Her şeyin doğal bir dengesi var ve düşünüyorum da arada bir mutsuz olmasak, mutlu olduğumuzu nasıl anlayacaktık? Ya da hiç hasta olmasak sağlığımızın kıymetini nasıl bilecektik?
Oysa ki sıcacık bir fincan çay ve samimi bir sohbet eşliğinde halledilemeyecek sorun yoktur.
“Uçurumun kenarındaki o küçük kız, gökyüzünün geceye boyanacağını bilmiyordu.”
Sayfa 139Kitabı okudu
Aşk, mazinin bir insanda açtığı feci yaraları iyileştiremiyor. 
Ayşe'nin durduğu yerden bakınca tepenin tam kenarındaki bu yol, insanın başı üzerinde tıpkı bir raf gibi asılıydı sanki.
İşin tuhafı, Ayşe'nin bulunduğu yolla tepenin kenarındaki yol arasında bir kaya vardı; kayanın alt kısmı kırmızı, üst yanı kurşuni idi. Kayanın üst kısmını bir tülbent gibi ince bir beyazlık çepeçevre sarmıştı.
Kızıltaşlılar bu kayaya Gelinkaya derlerdi. Çok eskiden Kızıltaş'a yakın Dermenköy'de çok güzel bir kız varmış. Kızıltaşlı bir çoban, bu kıza aşık olmuş, kız da çobanı seviyormuş. Çoban beklemiş, kız çağını bulmuş, çoban kızı istemiş. Fakat kızın babası çobanın bu isteğini reddetmiş, kızını Kızıltaşlı namlı bir zengine vermiş. Gelin, Dermenköy'den gelirken Kızıltaş'ın yiğitleri tam bu tepenin üstünde faytonun önünü kesmiş, gelinden mendil istemişler, gelin atlılara mendil verirken aralarında sevdiği çobanı görmüş, yüreği tutuşmuş, birden kendini faytondan atmış. Ama uçurumun dibine düşmemiş, yarı yolda taş kaya kesilip uçuruma saplanmış kalmış. O günden sonra Kızıltaşlılar bu kayaya Gelinkaya demişler.
Sayfa 34 - epub
Aurora
"Evet, hikaye başladı. Ve hatta bazı karakterler yerlerini aldı. Ben de dahil tabii. Her zamanki gibi başroldeyim. Geri dönüp düşününce ne kadar erken gelişmiş bir çocuk olduğumu fark ediyorum. Ama "sorunluymusum" , büyükler çoğu şeyi bu yüzden affetmis."
Sayfa 92 - Pegasus YayinlariKitabı okudu