Ahulgo'nun 1839 yılında ikinci kez kuşatılıp düşmesi, Mürit Savaşları'nın dönüm noktası olarak görülebilir. Burada yaşananlar Şamil'in azmini o kadar pekiştirdi ki artık hiçbir şey onu intikam almaktan alıkoyamazdı. Nefret ve intikam duygusuyla bilenen Şamil kıyasıya mücadele edecekti. Mayıs ayında Ahulgo'ya çekilen Şamil,
"Kendime tutuna tutuna kalkmaktan yorulduğum için tutundum ben ona," diye cevapladı genç kız. "Oysa bilmiyordum ki yaslandığım şeyin bir dal değil de, uçurumun kenarındaki küçük bir dal olduğunu."
Her şeyin doğal bir dengesi var ve düşünüyorum da arada bir mutsuz olmasak, mutlu olduğumuzu nasıl anlayacaktık? Ya da hiç hasta olmasak sağlığımızın kıymetini nasıl bilecektik?