Bu temiz yürekli insanlar hayatı, zaman zaman hastalıklar, parasal sıkıntılar, tartışmalar, kimi zaman da çalışma gibi üzücü rastlantılarla kesintiye uğrayan huzurlu ve hareketsiz bir ülkü olarak görüyorlardı.
Çalışmaya, eskilerde atalarına verilmiş bir ceza olarak katlanıyorlar ama bunu sevemiyorlardı ve fırsat buldukça, bunun gerekli olduğunu düşünerek ellerinden geldiğince kaçınıyorlardı çalışmaktan.