422 syf.
10/10 puan verdi
Ocak bir bina değil ruhtur. Ocak bir fikirdir, bir aşktır, bir imandır.
Böyle kıymetli bir eseri incelemek hatta değerlendirmek her ne kadar zor ve mühim olsa da izlenim ve esere dair yorumumu paylaşmadan da duramadım.
Türk roman Yazarı Metin Savaş beyin Cumhuriyetimizin kuruluşunda büyük katkıları olmuş Türk millî mefkûresinin 100 yıl önce olduğu gibi bugün de yegane öncüsü olma onurunu üstlenen Türk ocağı için
Vaktiyle bir Atsız varmış derlerse ne hoş...
Esenlikler!
Bugün inceleyeceğim kitap hem hacim olarak yer kaplayan hem de ele alış biçimi açısından geniş çaplı bir eser. Kitabın benim için kilit hususlarından en önemlisi de yazarın Atsız’ın öğrencisi olması ve bu sebeple de Atsız’ın hayatındaki -yer yer- kalan boşlukları rahatlıkla doldurabilmesi, ele aldığı kişiyi yakinen tanıdığı,
Muasır bir İslam Türklüğü ibdâ etmeliyiz.
Kitap Osmanlı’nın son dönemlerinde gözüken Türkçülük,İslamcılık ve Muasırlık akımlarına, Lisan,Adet,norm,eğitim,Türkçülük,İslamiyet,mefkûre(Ülkü) gibi çeşitli fonksiyonlar üzerinden değiniyor.
Yazarın kullandığı dil günümüzden uzak bir zamanda kullanıldığı için tabii ki ağır fakat siz zamanla bu dile alışıyorsunuz ve çok rahat bir şekilde dönemin içinde kendinizi bulabiliyorsunuz.
“Bugün milliyetperver bir Türk, kendini her hareketiyle kavmine zarar vermekten sakınmaya ve onu yüksek bir seviyeye ulaştırmaya çalışmak mecburiyetinde görür.”
Ziya Gökalp
Ateşi yeniden yakmak..Bu kitabın cisminden-ağırlığından,saman yaprağından,sayfa sayısından,kapağından-evvel ismine dikkat çekeceğim.Somut olanın fikir dünyama yansıyan yanlarından söz edeceğim.
Yanan ateşi yeniden yakmak ,fiziğe aykırı olsada mânen mümkündür.
Türk milliyetçisi ve hikâyecisi olan Ömer Seyfettin'in hayatı etrafında şekillenen bu roman, bana büyük bir ders verdi.
Ömer Seyfettin benim çocuk yaşımda kalmış,yazık ki onu gençliğime taşıyamamışım.Bunun üzüntüsü içinde kıvranırken ne desemde içimdeki büyük pişmalığı ifade edemem.Son pişmanlık fayda etmez diyerek bu duygumu şimdilik bir kenara bırakıyor asıl anlatmak istediğim meseleye geliyorum:
Okumayı yeni söken bir çocukken daha ,okul kütüphanesinden aldığım ''ilk namaz'' hikayesini,köy evimizde ,yanan kuzinenin yanındaki mindere oturmuş, 3 gün sonra iade edeceğim ivediliği ile oracıkta okuyup bitirmiştim.
Ömer seyfettin'in tabii olarak o yaşlarda dedemin yaşlarında olduğunu düşünürdüm.Şimdi okuduğumda ise , gencecik bir adamın neler başardığına tüm hücrelerimle şahit oldum,şahit oldum da utandım.
Kendimi şu söze muhatap görerek güzel adımlar atmaya and içtim :
Ey Türk çocukları ! Siz hem kuvvet,hem bilgi ve hemde mefkûre (ülkü) sahibi olunuz.Büyük muvaffâkiyetleriniz nâmınızı tarihe geçirecek ve sizi bu fâni hayatın üstündeki o ebedi ve ölümsüz hayata ulaştıracaktır.
Yıllar, belki asırlar önce , Milliyetçi ve Vatanperver bir gencin yaktığı ateşi bugün biz,yeniden yakıyoruz,bizden sonrakilerde yeniden yakacaktır.
Ülkü Bolat
