Ümit Yaşar Oğuzcan – İmkansız Aşk
Falcı kadın yalan söylüyor yalan
Bizi birbirimiz için yaratmış Tanrımız
Nasıl mümkün değilse
Yıldızları toplamak gökyüzünden
Öylesine imkansız bir şey aşkımız
Kurudu gölgesinde oturduğumuz ağaçlar
Bahçelerde sevdiğin çiçekler kalmadı
Kaç sene oldu, zaman durdu
Deniz öyle hep aynı, dünya bilinmez
Taş duvar aynı kaldı
Ümit öylece kaldı da, ümit edeni söyle kim aldı?
Kaç devir geldi, kaç nesil geçti?
Yürek öyle sevdâlı, yollar kavuşmaz
Hasretin ne tadı kaldı,
Sabır öylece kaldı da, sabredeni söyle kim aldı?
Bu dünyâ ne sana, ne de bana kalmaz.
Dünyâ ne sana, ne de bana
Bende bir hastalık var. Bir film mi izliyorum, hemen senaristi kim ona bakarım. Ya da bir şarkı mı dinliyorum hemen bestekarına, güftekarına bakarım. Hastalık işte. Sebeb-i hikmeti bu olsa gerek tanırdım Ali Tekintüre'yi de. Bir on dakika evvel öğrendim ki o da ayrılmış bu dünyadan. Adıyaman-Besnili.
Evrensel gazetesi, helal olsun, 2 yıl önce
Ümit Yaşar Oğuzcan-Dağ Rüzgarı
Kaderde senden ayrı düşmek te varmış
Doğrusu bunu hiç düşünmemiştim..
Seni tanımadan
Hele seni böyle deli divane sevmeden
Yalnızlık güzeldir diyordum
Al başını, kaç bu şehirden
Ufukta bir çizgi gibi gördüğün dağlara
Rüzgarın iyot kokularını taşıdığı denizlere git
Git gidebildiğin yere git diyordum
Oysa ki, senden kaçılmazmış
Yokluğuna
Ümit Yaşar Oğuzcan
Ağaçların yeşili kalmadı,
Gökyüzünün mavisi yok.
Bu dağlar o dağlar değil
Rüzgarında kekik kokusu yok.